Leerlingen van Talma en Pierre Bayleschool op bezoek bij begraafplaats
Samenwerking tussen bijzondere buren
dinsdag 8 december 2009
Helaas is ook voor basisschoolkinderen het thema dood soms actueel. De confrontatie met de eindigheid van het leven komt in velerlei gedaanten. Op de televisie is de dood alom vertegenwoordigd. In het nieuws, in films en in documentaires. Computerspelletjes draaien vaak om moord en doodslag. Het komt dichterbij als er een sterfgeval is binnen de familie of in de directe omgeving. Op de Pierre Bayle school overleed kort geleden een lerares en zeer recent werd er een leeftijdsgenootje doodgereden op de Nieuwe Crooswijkseweg. Het is de straat, die de Talmaschool scheidt van begraafplaats St. Laurentius. De krijtstrepen op de weg, waren nu ineens van een heel andere orde dan die in tv-series.
Hoe gaan kinderen om met deze ervaringen? Kinderen met meer dan 140 nationaliteiten!
Meteen na Sinterklaas zijn de kinderen op school met dit thema aan de slag gegaan. Zo kwamen ze vandaag goed voorbereid naar de begraafplaats toe. Tijdens de rondleiding staan de Nederlandse begraafplaatsgewoonten en gebruiken centraal. Nabestaanden bezoeken de begraafplaats om de doden te herdenken, op de verjaardag of sterfdag, op Moederdag of met Allerzielen. Bij het graf kan de nabestaande mijmeren over de dode, er komen herinneringen boven, in gedachten is men weer bij de overledene of men heeft zelfs het gevoel met hem of haar te kunnen praten. In andere culturen wordt dat soms heel anders ervaren. Na het overlijden wordt er niet meer over de overledene gesproken. Er is geen traditie van herdenken. Maar de begraafplaats is ook een park waar vogels zich thuis voelen en konijntjes rondhuppelen. De eenden komen vanuit de sloot af en toe een wandelingetje maken. Er groeien bijzondere mossen op de oude zerken.
Via de hoge trap gingen de kinderen de arcade op. Daar lopen ze letterlijk over de 3.50 meter diepe keldergraven, zoals dat vroeger ook in kerken gebruikelijk was. Dat waren de begraafplaatsen van weleer. Via de centrale trap verlieten de kinderen de arcade weer. Er waren twee sterke jongens voor nodig om de zware ketting openen. Dan naar de kapel: een ultra modern gebouw met felblauwe wanden en een gouden plafond. En dat op een begraafplaats uit 1869! In de kapel werd een bijzonder verhaal voorgelezen. Vervolgens naar het kinderhofje. Op de grafjes liggen knuffels en tekeningen. Er ligt een beertje in een plastic zak en op die zak staat geschreven: Lieverd, van Oma. Hier wordt de dood voor de kinderen wel erg tastbaar. Vanuit het kinderhofje ging het in stilte naar de afdeling met algemene graven. Daar konden de kinderen in een vers gedolven (leeg) graf kijken met de touwen, waarmee de kist in het graf neergelaten wordt. Dan naar de grafkapel van snoepkoning Jamin, voor alle kinderen een goede bekende. In de aula was er tot slot tijd en rust om met een professioneel begeleider de ervaringen en gedachten te delen.
Na het bezoek gaan de buurkinderen van de Talma school en de Pierre Bayle school troostdoeken maken, die ze op 16 december om 11.30 aan de begraafplaats komen aanbieden. Twee dagen daarna is het Kerstlichtjesavond op St. Laurentius. De bezoekers mogen een troostdoek uitkiezen voor bij het graf of om mee te nemen naar huis.
___________________________________________________________
