Eerste herdenkingsdag druk bezocht

maandag 18 maart 2013

Gelukkig hielp het weer een beetje mee en konden ook de geplande activiteiten buiten plaatsvinden. De opzet van de dag maakte het mogelijk dat iedere bezoeker zelf kon bepalen hoe stil te staan bij een geliefde overledene. Dat kon bijvoorbeeld door actief deel te nemen aan de diverse workshops, te kijken of te luisteren naar verschillende optreden, iets te schrijven of door lotgenoten te ontmoeten. Ook kinderen en jongeren kwamen aan hun trekken.

Rouwen is voor iedereen anders
Rouwen en herdenken doet iedereen op zijn of haar eigen manier: een draaiboek of procedure bestaat niet. Dat was dan ook de reden dat het netwerk Sterven en Rouw Midden-Brabant – een samenwerkingsverband van organisaties en zelfstandige ondernemers werkzaam op het gebied van zorg, advisering en begeleiding rondom sterven en rouw – deze dag organiseerde in de vorm van een rondgang langs allerlei activiteiten. Het netwerk Aan de reacties van de bezoekers te oordelen, voorziet deze dag ook werkelijk in de behoefte van nabestaanden om te ondervinden welke manier van rouwen en herdenken bij jezelf past en vooral helpt de dood van een dierbare een plek te geven.
Indrukken van deze dag, opgeschreven door een aantal bezoekers;

“Beleven, geraakt worden, overweldigend, positief verrast, aandacht voor elkaar, sfeervolle beleving.”
“Ik wist niet dat dit er was”
“Ik vind het een hele mooie ervaring om het zo mee te maken, het brengt veel gevoelens los.”
“Ik ben pas net binnen en de tranen rollen al over mijn wangen.”
“Pareltjes van herinnering en verdriet blijven voor eeuwig”
“Leuk en creatief, zeer afwisselend”
“Heel goed voor elk wat wils”
“Positief, geen moment getwijfeld om te gaan, ik was er kennelijk aan toe”
“Veel blijheid, maar ook verdriet”
“Gedenken van mensen die in jouw leven een plaats hadden, ik was verrast door de opzet”

Ja, de opzet was heel mooi en verrassend. Een bijzonder kleurrijk koor, de Kleurrijke Mama’s, alle culturen in een groep met hun levensverhalen als verbindende factor. Verhalenvertelster Pauline Seebregts en harpiste Margaret Forster raakte velen mensen in hun ziel. Soundfulness met hun instrumenten die je rust en ruimte in je hart brachten. De expositie “Dierbare verhalen” met voorwerpen -meegebracht door nabestaanden- welke een bijzondere herinnering zijn aan de overledene. Prachtig en troostend. Het Levenspad wandelen van Ine van den Heuvel, werd als zeer helend ervaren en willen mensen nog vaker meemaken.

Er werden beelden gemaakt van keramiek onder begeleiding van Anneke Jansbeken. Stichting Achter de regenboog speelde een spel met gezinnen, een spel waaruit zij troost putten en samen weer een stap verder kunnen. Ook degene die iemand verloren door zelfdoding kregen van Indigo informatie en steun om hiermee verder te kunnen. Indigo was er ook voor jongeren. De Verliesboom stond centraal in de ruimte en jongeren hebben wensen en spreuken opgehangen in de boom. Kinderen werden gezien en serieus genomen op deze dag, mede door de clowns Dop en Blom en Yollie het ballonnenvrouwtje was er naast het verdriet voor hen ook blijdschap.

Gelukkig kwamen lotgenoten elkaar tegen en kregen daarbij steun van Elkaar nabij, Omzien naar elkaar en Instituut voor Maatschappelijk werk. De Horizon, Adri Bosch, Michel Kuipers en het Theater van de verloren tijd brachten handjes, licht, lied en gedichten. Bob Tonglet op de vleugel en Willem Brok verzorgden de opening en afsluiting van deze bijzondere dag voor allerlei mensen die een ding samen deelden namelijk het verdriet om het verlies van iemand waarvan zij veel houden. Een dag die door hen niet snel zal worden vergeten en vraagt om een vervolg.

De dag vond plaats in het crematorium van Tilburg en omstreken en werd door financiële steun van Dela, Monuta, Harriet v.d. Vleuten en het Crematorium mogelijk gemaakt. Met veel vrijwilligers werd dit een hele bijzondere dag zomaar op een zondag in Tilburg.