Grappen over het graf
Tentoonstelling ‘Doodleuk’ met cartoons van Peter de Wit in Museum Tot Zover
woensdag 19 juni 2024
Striptekenaar Peter de Wit, bekend van de cynische dokter Sigmund, maakte met ‘Doodleuk’ een heel boek over onze ongemakkelijke relatie met de dood. Het is een bonte verzameling: grimmig, lollig, schrijnend, ontroerend. Ruim vijftig nieuwe cartoons zijn vanaf 28 juni te zien in het Amsterdamse Museum Tot Zover.
Lachen om ellende is van alle tijden. Zorgen, pijn en angst worden zo gedeeld en daardoor verzacht. Peter de Wit weet raad met dit ongemak. Hij voorziet schrijnende situaties van komisch commentaar. Herkenbare scenes uit de koffiekamer komen langs, maar ook het uitzoeken van de kist, het afscheid zelf en de aankomst bij de hemelpoort, waar Petrus een nieuwkomer begroet met “Nee, het leven na de dood is ook kut. Hoezo?”
“De dood heeft humor in zich.”, zegt De Wit. “Je kunt er relatief makkelijk grappen over bedenken.” Maar niet alle zijn cartoons zijn om te lachen. Veel hebben een verrassend gevoelige, liefdevolle en poëtische kant. Guus Sluiter, directeur van Tot Zover: “Humor is een bekend mechanisme om met moeilijke situaties om te gaan. Het haalt de spanning weg en kan voor een gevoel van opluchting zorgen.” De tentoonstelling is speels van opzet, behalve prints zijn er ook verschillende uitprobeersels en schetsen te zien.
Peter de Wit (1958) tekende voor onder meer Eppo en Sjors en Sjimmie, maar werkt al lang vooral voor dagbladen. Vanaf 1994 verschijnt zijn Sigmund in de Volkskrant en samen met Hanco Kok tekent hij S1ngle voor verschillende kranten. In 1999 ontving De Wit de stripschapsprijs, de enige Nederlandse oeuvreprijs voor stripmakers.
Ook te zien: Een Mozaïek van Verlorenen
Vanaf 28 juni is er nog meer nieuws te zien in Tot Zover. Allereerst een ontroerende presentatie van Chaja van Kollem en Margareta Svensson. In ‘Een Mozaïek van Verlorenen’ ontrafelen ze de verhalen achter kledingstukken van overleden die worden gedragen door nabestaanden. Zo houden ze degenen die worden gemist bij zich, dicht op de huid – letterlijk. In de Filmzaal toont het museum de afstudeerfilm Memento Vivere van Froukje Romkema (HKU). Het is een fascinerende zoektocht naar de herkomst van een oude schedel in het grootouderlijk huis van de filmmaker. De schedel geeft langzaam een heel scala aan geheimen prijs.
Print deze pagina