EO zendt documentaire uit over vestiging multiculturele rouwcentrum Yarden in de Bijlmer
Maandag 5 juli om 20.25 uur op NPO 2
dinsdag 22 juni 2021
‘Dood in de Bijlmer’, werd in november afgelopen jaar uitgeroepen tot ‘Best Dutch Documentary’ op IDFA. De prijswinnende documentaire, gemaakt door regisseur Paul Sin Nam Rigter, volgt uitvaartmanager Anita van Loon in de Amsterdamse Bijlmer. Zij moet ervoor zorgen dat alle rituelen rondom de dood een plek krijgen in haar nieuwe multiculturele rouwcentrum. Maar hoe meer ze zich verdiept in de verschillende culturen in Amsterdam-Zuidoost, hoe meer ze zich afvraagt of het rouwcentrum niet een naïeve utopie is.
In de documentaire zien we Anita van Loon op bezoek bij diverse gemeenschappen, om te achterhalen wat hun wensen en verwachtingen zijn van het nieuwe centrum? Worden de toiletten bijvoorbeeld wel groot genoeg voor de prachtige traditionele Ghanese jurken? En kunnen mensen voor een uitvaart hun eigen drankjes meenemen? De EO wil met het uitzenden van deze documentaire de diversiteit van Nederland in beeld brengen. Ook wil de omroep laten zien dat je met oprechte interesse in de ander daadwerkelijk meer begrip kan creëren.
In de Bijlmer heeft iedere cultuur zijn eigen rituelen rondom de dood. Aan uitvaartmanager Anita de taak om al die culturen warm te maken voor haar nieuw te bouwen multiculturele rouwcentrum. Ze begint vol goede moed aan een kennismakingstocht in deze voor haar onbekende wereld, en ziet van dichtbij de verschillende rituelen rond de dood. Islamitische, Hindoestaanse en Ghanese bewoners hebben allemaal hun eigen ceremonies om de overledene uitgeleide te doen. ‘De dood is wel een dingetje’ stelt Anita vast. Er moet een keuken komen in het nieuwe centrum, zodat er gekookt kan worden. En een grote ruimte waar lawaai gemaakt mag worden en veel mensen ontvangen kunnen worden. In de film zien we beelden van een afscheidsceremonie van iemand binnen de Ghanese gemeenschap. Dit is een enorme plechtigheid met heel veel gasten, vrouwen in prachtige jurken uitgedost en er wordt volop gegeten, gedanst en gezongen. Parallel aan dit verhaal zien we Anita in eigen kring afscheid nemen van een dierbare. Het contrast is groot.
