De dood, door de ogen van een kind.

woensdag 8 februari 2006

Xandra Wolterink en Willy Kemperman-van Eerden geven uitleg over de manier waarop zij invulling geven aan het betrekken van jongeren bij de uitvaartbegeleiding en rouwverwerking.
De kinderen die bij een overlijden deel uitmaken van de directe nabestaanden dienen niet aan de zijkant, maar juist in het midden te staan. Ook kinderen die met een sterfgeval te maken krijgen in de klas of in hun voetbalteam zouden de aandacht moeten krijgen die nodig is om hen te helpen met het verwerken van deze moeilijke ervaring. Deze mening wordt door denken en doen ondersteund in de werkwijze die men bij GUV en Wekking hanteert. Men kan als uitvaartverzorger veel doen om de dood niet op afstand te houden, maar begrijpelijk te maken.

Willy licht toe: “Er zijn vele zaken mogelijk om hieraan invulling te geven, denk hierbij aan het maken van een brief of een tekening voor de overledene, het samen beschilderen van een kist of het houden van een speciaal “kinderdienstje”. Dit kan o.a. bestaan uit het voorlezen van een verhaal, kaarsen aansteken en een bloem neerleggen. Vaak wordt er ook stil gestaan bij de kist, het sluiten ervan en dat de overledene in de kist begraven zal worden. Zo ook vooraf naar het graf gaan kijken, eventueel als het graf gegraven is, om te voorkomen dat er later schokkende momenten zijn voor kinderen. Ze uitleggen waarom papa en mama nu huilen en vertellen dat het heel erg is dat iemand dood is. Dat iedereen dan ook verdrietig is en dat je mag huilen.”

We horen vaak van ouderen dat zij als kind, na een sterfgeval, nergens in betrokken werden, zelfs weggehouden werden. Dat heeft hen soms jaren bezig gehouden en daarom vinden ze het prachtig dat de kinderen nu op deze wijze begeleid worden. We hebben er zelf ook nog weer baat bij gehad, wordt vaak aangegeven.

Tijdens de plechtigheid en op de begraafplaats worden kinderen erbij betrokken doordat ze een taak of een rol krijgen in de ceremonie. Dit kan het dragen van een bloem(stuk) zijn, maar ook het loslaten van ballonnen. Bij het graf oplaten van ballonnen geeft uiting aan het vrijkomen van de ziel. Dit symbool voor de laatste reis van opa of oma geeft voor hen een mooi beeld. De ballonnen kunnen geleverd worden in allerlei vormen en kleuren; rode of witte hartjes, met sterretjes enz.
Brenda Rosendahl uit Lievelde heeft zich hierin gespecialiseerd en verzorgd dit uitstekend.
Onlangs heeft zij, op verzoek, Teletubbie-ballonnen gemaakt. Deze kunnen ook behandeld worden zodat ze na de uitvaart nog een paar weken thuis of op het graf kunnen blijven staan.

Daarnaast is het van groot belang dat de uitvaartverzorger duidelijk uitleg geeft aan de ouders en ook mogelijke handreikingen doet om uit te putten. Er zijn boekjes en folders over hoe men kinderen op een goede manier kan vertellen wat de dood is en uit de doeken kan doen wat er met de overledene gebeurt. Ook leerkrachten hebben hierin duidelijk een taak. Hoe moet je omgaan met het feit dat een klasgenootje er plotseling niet meer is. Wat vertel je wel en niet en hoe vertel je zoiets.

Met dit als subthema organiseren GUV en Wekking zondag 12 maart een regionale Uitvaartbeurs in Erve Kots te Lievelde. Tijdens deze beurs is alles wat met uitvaartverzorging te maken heeft te bekijken en kan een ieder zich informeren. Van rouwkoets tot diamanten met as van een overledene, alles is vertegenwoordigd. Daarnaast organiseren GUV en Wekking lezingen verzorgd door Stichting Achter de Regenboog. Deze lezingen met als thema “Rouw en kinderen” zijn gratis toegankelijk voor inschrijving. Maar vol is vol. Tijdens de lezingen wordt inzicht gegeven in de belevingswereld van kinderen en praktische handreikingen gegeven het omgaan met kinderen die met de dood in aanraking komen. Belangstellenden voor de lezingen kunnen zich opgegeven via 0900 – 700 7000 (1 ct per minuut) of via info@guv.nl.