Successierechten kinsdelen
14 november 2008
Vraag nummer: 12170 (oude nummer: 11711)
Geachte heer
Vader van 4 kinderen hertrouwt na scheiding met Echtgenote in gemeenschap van goederen. Vader heeft een langstlevende testament en overlijdt. Hij laat een huis in Nederland na, een tweede huis in Frankrijk en een aandelenportefeuille. Het huis in Frankrijk wordt verkocht. De Franse notaris neemt kennis van het Nederlandse testament, doch concludeert, dat het Franse erfrecht toegepast moet worden. De notaris keert de Echtgenote 25% van de opbrengst van het huis in Frankrijk uit, onder inhouding van Franse successierechten en notariskosten, en de 4 kinderen ieder een evenredig deel van de resterende 75%.
De kinderen krijgen meer dan zij gekregen zouden hebben als het testament ook op het Franse erfdeel van toepassing was geweest.
De hoogte van het Franse erfdeel heeft ook invloed op de hoogte van de successierechten van de kinderen in Nederland. Het Nederlandse erfdeel wordt bepaald door het Nederlandse testament en is daarom een vaststaand gegeven, onafhankelijk van de verdeling in Frankrijk. Echter, omdat de Nederlandse fiscus in beginsel successierechten heft over het wereldvermogen, zijn de successierechten over het Nederlandse erfdeel hoger naarmate het Franse erfdeel hoger is. Dit komt door het progressieve karakter van de successietarieven.
De Nederlandse fiscus heeft het besluit voorkoming heffing dubbele belasting toegepast.
Het testament legt de Echtgenote de last op om de successierechten van de kinderen te betalen.
De Echtgenote stelt vast dat zij minder heeft geërfd in Frankrijk dan het geval geweest zou zijn als het Nederlandse testament toegepast zou zijn, doch dat zij vervolgens daarom ook nog meer successierechten over de kindsdelen in Nederland moet betalen. De Echtgenote stelt dat dit laatste onbillijk en onredelijk is. Zij wil niet de volledige successierechten van de kinderen in Nederland voor haar rekening nemen, doch stelt dat dit beperkt dient te blijven tot het deel dat betaald had moeten worden als het testament toegepast zou zijn op het Franse erfdeel.
De kinderen stellen dat toepassing van het Franse erfrecht een kwestie is van toepassen van rechtsregels, waarmee dan ook niets onbillijks of onredelijks gebeurd. Ons inziens moet Echtgenote de in Nederland betaalde successierechten betalen, zoals het testament dat voorschrijft.
Vraag: Wie heeft er gelijk?
Antwoord:
Geachte heer, mevrouw,
De zaak is uiteraard veel te complex om via deze rubriek definitieve antwoorden te geven. Naar nederlands recht betaalt de langstlevende de successiebelasting over de vordering van de kinderen vooral omdat de langstlevende ook enig enig eigenaar wordt en dus strikt genomen middelen heeft. Als de kinderen wel al wat in handen krijgen, dan geldt die hoofdregel uiteraard minder of niet, maar dat wil niet zeggen dat de hoofdregel dan daarmee geen toepassing heeft.
