Zoon protesteert tegen regelen uitvaart zus
10 september 2008
Vraag nummer: 5673 (oude nummer: 11251)
Mijn collega heeft vanochtend een uitvaart geregeld met de dochter van de overledene.
Rond 16.00 uur belt een broer die geen contact heeft met die dochter, zijn zus dus. Hij wil weten wanneer de uitvaart van zijn moeder is. Er is ruzie in de familie en hij was niet bij de regeling.
Onze kantoormedewerkster deed geen mededelingen.
Intussen heeft deze meneer het Juridisch loket gebeld en belde terug. Hij vertelde onze kantoormedewerkster dat het Juridisch loket heeft aangegeven dat wij verplicht zijn aan te geven wanneer de uitvaart is, zolang niet bekend is wat er in het testament staat.
Een testament behandelt toch de nalatenschap en niet zondermeer uitvaartwensen? Voordat het testament bekend is is de overledene vaak al begraven/gecremeerd.
Ik heb de meneer teruggebeld en aangegeven dat wanneer hij dat wil weten hij zijn zus maar moet bellen. Ik doe geen mededelingen. Hij wil zijn zus niet bellen gezien de relatie.
Dit kan ik niet helpen.
Hij vertelt mij ook dat het Juridisch loket is gebeld en dat wij die informatie MOETEN verstrekken. Er is volgens hem geen testament waarin staat dat zijn zus alles moet regelen en hij vindt dat omdat zijn moeder (de overledene) bij ons is verzekerd zijzelf in feite opdrachtgever is. Dit laatste kan m.i. niet omdat een overledene geen opdrachten meer kan geven en niet kan ondertekenen. Ook kan ze bij ons verzekerd zijn en dat een andere onderneming de uitvaart verzorgt. Het ene staat los van het andere.
Hooguit had ze wensen kunnen deponeren middels een codicil. Maar daar staan wij toch ook buiten? Wensenformulieren van ondernemers zijn geen handgeschreven codicil.
Hij blijft dreigen met een advocaat. Ik heb aangegeven dat zolang de opdrachtgever geen toestemming geeft tot het doen van mededelingen ik niets zeg. Zij zou dan ook weer naar een advocaat en naar de rechter kunnen stappen. Ik heb aangegeven dat ik de opdrachtgever wel wil bellen met de vraag of ik mededelingen mag doen maar ik mag niet bellen omdat zij weet dat hij ook heeft gebeld. Kortom een patstelling.
Het dreigen met een advocaat heb ik afgezwakt door te zeggen dat ik geen partij kies, noch voor zijn zus, noch voor hem maar dat wij gehouden zijn aan de wensen van de opdrachtgever en dat het hem vrij staat een kort geding aan te spannen en dat wanneer de rechter zou beslissen dat wij wel mededeling moeten doen ik dat dan natuurlijk zal doen. Maar alleen op last van de rechter en niet op verzoek van een advocaat.
Hij vindt het raar dat zijn zus alle rechten zou hebben en dat wanneer hij bijvoorbeeld had gebeld met de melding van overlijden hij die rechten zou hebben.
Ik heb echter de wet niet gemaakt. U hebt wel eens geschreven dat degene die het verlof aanvraagt in feite bepaalt. Wij vertegenwoordigen nu die persoon.
Kunt u ons adviseren? Ik heb hem beloofd terug te bellen met gericht advies, althans dat ik dat wil proberen.
Alvast hartelijk dank.
XX
Antwoord:
Geachte heer,
De stelling dat de uitvaartondememer verplicht is aan te geven wanneer de uitvaart is, zolang niet bekend is wat er in het testament staat, is onjuist. Misschien hebben medewerkers van het Juridisch loket het wel gezegd, maar dan vergissen ze zich ernstig. Ik zou niet weten waarom. Ik ken geen rechtsregel terzake.
De meeste mensen hebben geen testament en als ze wel een testament hebben wordt dat vaak (te) laat geopend.
Of wel of geen mededelingen aan derden worden gedaan over de uitvaart, beslist de opdrachtgever. Wie vragen heeft, kan zich tot de familie wenden.
Een testament kan inderdaad wel wensen over de regeling van de uitvaart bevatten. Maar het is geen sluitende regeling, omdat een testament vaak (te) laat geopend wordt. Notarissen vertellen dat vaak niet. Anders missen ze omzet, denk ik wel eens. Maar meestal weet een executeur wel wat afgesproken is en zal een executeur de regeling van de uitvaart meteen op zich nemen, als dat zijn taak is. Het is ook de zorg van de executeur om er voor te zorgen dat hij als een van de eersten over een overlijden wordt ingelicht en dan in actie kan komen.
Als de betreffende man zijn zus of andere familie niet wil of kan bellen, is dat zijn probleem. Als hij ook niet wil dat u de opdrachtgever belt, omdat hij niet wil dat die weet dat hij gebeld heeft, houdt het gewoon op. Ik denk trouwens dat u dit de opdrachtgever wel moet melden, ook al wil de man dat niet.
Dat de man stelt dat er geen testament is waarin zijn zus als regelaar van de uitvaart benoemd wordt, maakt niets uit. Iedereen kan opdracht geven een uitvaart te regelen. De Wlb laat bewust in het midden wie dat moet doen. De wetgever gaat er van uit dat de meeste gerede partij zich vanzelf aan deze taak zet.
Inderdaad is het zo dat als deze zoon als eerste de uitvaart ging regelen en als eerste (via een uitvaartondernemer) het verlof tot begraven of cremeren zou verkrijgen, hij het dan voor het zeggen zou hebben.
Mij lijkt het lastig om in dit soort situaties te willen bemiddelen. Het heeft natuurlijk geen zin om de kwestie op de spits te drijven, maar u werkt nu voor een andere partij. U kunt dan ook moeilijk neutraal adviseren, lijkt mij.
Als de zoon meent dat het anders moet, kan hij via een advocaat een kort geding tegen de zus aanspannen. Maar hij moet dan natuurlijk wel goede objectieve redenen hebben. Dat hij het er niet mee eens is, maakt bij de rechter weinig indruk. Alleen als hij kan aantonen dat de zus tegen de wens van moeder in handelt, heeft hij een kans. Dat aantonen zou kunnen aan de hand van een testament of codicil. Als hij zoiets niet heeft, lijkt het kansloos.
Een procedure tegen uw onderneming aanspannen is ook zinloos, omdat u niet zelfstandig beslissingsbevoegd bent. De zeggenschap ligt bij de opdrachtgever.
Zie ook vergelijkbare vragen in de sub-rubriek 'Uitvaartplechtigheid' van de hoofdrubriek 'Overige onderwerpen'.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
