Executeur gepasseerd?
6 februari 2010
Vraag nummer: 7274 (oude nummer: 14999)
Goedemiddag,
Onlangs heb ik, in volle harmonie met de 3 achtergebleven kinderen de uitvaart geregeld van hun overleden moeder.
Eén van de dochters wierp zich op als opdrachtgever, en heeft het aannameformulier en de voorlopige begroting getekend. Ik heb haar de rekening gestuurd.
Nu krijg ik een uitvoerig schrijven van een in Zwitserland wonende meneer, die zegt de executeur te zijn, en van mening is dat de kinderen niet als opdrachtgever hadden kunnen optreden. Zij hebben zich echter wel zo opgesteld. Hij verwijt (o.a.) dat ik niet geinformeerd heb of er een executeursbenoeming was, en is van mening dat de dochter na het overlijden van haar moeder psychisch dusdanig labiel was, dat zij (en blijkbaar ook haar broer en zus) niet in staat waren hun taken als opdrachtger uit te voeren. Hij weigert de factuur te voldoen, en eindigt zijn epistel met de mededeling dat we elkaar bij de rechter zullen ontmoeten.
Ik dacht dat de dochter formeel mijn opdrachtgever is, en ik dus op dit moment een vordering op haar heb (die zij vervolgens bij de executeur kan indienen).
Is dit juist, of is het verwijt dat ik de executeur gepasseerd heb terecht?
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Het verwijt van de executeur dat hij gepasseerd is, is volstrekt onterecht.
Een uitvaartverzorger hoeft niet aan de kinderen van een overledene te vragen of er een testament is en of een andere persoon de executeur is en of die executeur ook de bezorger van de uitvaart zou zijn.
Een uitvaartverzorger heeft alleen te maken met zijn of haar opdrachtgever(s). De opdrachtgever tekent voor de opdracht en is verantwoordelijk voor de betaling van de factuur. De opdrachtgever kan de kosten verhalen op de nalatenschap. Een eventuele executeur kan de vergoeding van deze kosten niet weigeren, tenzij ze apert onredelijk en absurd zijn. Dan kan hij een gedeelte weigeren. Maar dat is het risico van de opdrachtgever(s).
Soms weten de kinderen dat er een testament is en weten zij ook wat er in staat, maar vertellen ze dat gewoonweg niet als hen dat niet uitkomt. Dat kan een uitvaartverzorger nooit controleren. Die kan geen testament opvragen.
Soms weten de kinderen niet dat er een testament is en dan kunnen ze dat ook niet vertellen.
Soms denken de kinderen te weten wat er in een testament staat en hebben ze ook een afschrift van een testament. Maar het is altijd onzeker of dat wel het laatste geldige testament is. Het kan zijn dat er een nieuw testament is, dat de kinderen niet kennen.
Kortom, daar kan een uitvaartverzorger nooit verantwoordelijkheid voor dragen.
Er is alleen zekerheid als een notaris onderzoekt of er een geldig testament is, wie de erfgenamen zijn of er een executeur is en wat de bevoegdheden van deze executeur zijn. De notaris maakt dan een verklaring van erfrecht of een verklaring van executele op. (Maar dat weet u(w man) veel beter dan ik).
Normaal gesproken kan een uitvaartverzorger hier niet op wachten. En kunnen ook de nabestaanden er niet op wachten. Met het onderzoek is tijd gemoeid. En als iemand op vrijdagavond overlijdt, kan de notaris pas maandag het onderzoek starten.
Je kunt een overledene niet dagen lang onverzorgd laten liggen om eens rustig te bekijken wie misschien formeel actie moet ondernemen om de uitvaart te gaan regelen.
Als de meneer in Zwitserland de executeur was die de uitvaart had moeten regelen, dan had hij dat feitelijk moeten doen. Hij had maatregelen moeten nemen om er voor te zorgen dat hij onmiddellijk actie zou kunnen ondernemen, als mevrouw overleden was.
Achteraf klagen raakt kant noch wal. Hij is zelf in verzuim.
Het dreigement aan uw adres om elkaar bij de rechter te zullen ontmoeten is volstrekt loos. U hebt geen vordering op hem als executeur. U hebt een vordering op de opdrachtgever. Als de executeur de kosten niet aan de opdrachtgever wil vergoeden, hebben die samen een probleem. U niet. Misschien zien zij elkaar wel voor de rechter, maar de positie van de executeur is dan de zwakke. Als de uitvaart verlopen is volgens de wens van de overledene en van de nabestaanden en alles naar tevredenheid is uitgevoerd, zal de executeur er naar redelijkheid niet onderuit kunnen om de kosten te vergoeden.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
