Reactie: Weigeren bij plechtigheid vraag 4437
23 juni 2004
Vraag nummer: 3191 (oude nummer: 4446)
Ik reageer op :
http://www.uitvaart.nl/index.php?pid=1&s_page_id=68&id=4437
Mevrouw spreekt daar over haar echtgenoot en dat ze geweigerd is door de familie. Dat lijkt mij zeeeeer onwaarschijnlijk. Als ze getrouwd zijn hoeven anderen toch geen toestemming te geven? Hier in dit geval lijkt mij eerder sprake van een gescheiden mevrouw die toch het woord echtgenoot gebruikt. Inderdaad als ze gescheiden is, dan heeft ze omtrent haar man ook geen rechten tot bezoek etc. meer. Wel dacht ik kan ze nog een beroep doen op een deel van het pensioen dacht ik. Mvg; Albert Bolink
Antwoord:
Geachte heer Bolink,
Er kunnen veel redenen zijn waarom echtgenoten (tijdelijk) niet bij elkaar zijn. Ze kunnen bezig zijn met een scheiding (maar dan ben je in de tussentijd gewoon gehuwd), ze kunnen gescheiden zijn van tafel en bed, ze kunnen feitelijk 'uit elkaar' zijn maar formeel nog steeds gehuwd. Ze kunnen elkaar relatief kort kennen, maar hun eigen baan en eigen huis nog niet willen opgeven, totdat ze een geschikt gezamenlijk huis gevonden hebben en de een een baan in de buurt van de ander vindt. Een van beiden kan in verband met een verzorging van een chronisch zieke moeder, om maar eens wat te noemen, tijdelijk bij die moeder wonen. Die moeder kan in het buitenland wonen. Als je elkaar dan wekelijks belt, bijvoorbeeld, en een van beiden gaat dood en de schoonfamilie heeft een bloedhekel aan de echtgeno(o)t(e), dan kunnen ze feitelijk alles achter zijn/haar rug om regelen.
Bij een uitvaart is het de vraag wie feitelijk iets doet en daarmee de touwtjes in handen heeft en houdt. Als de echtgenoot om de een of andere reden niet in de buurt is, kanb de hele betrokkenheid ontnomen worden. Als een vrouw getrouwd is met een handelsreiziger die een week naar het buitenland is, en komt te overlijden en de buurman regelt de uitvaart, dan kan die buurman de echtgenoot helemaal buiten de uitvaart houden. Hij kan ook de uitvaartverzorger sommeren om de echtgenoot er buiten te houden, niet op bezoek in het mortuarium te laten komen, etc. Dat is natuurlijk absurd. In het uiterste geval zal er niet aan getwijfeld hoeven te worden dat bij een rechtszaak de buurman gesommeerd zal worden door de rechter om de regeling van de uitvaart over te dragen aan de echtgenoot. Maar tot het zo ver is, kan de buurman flink dwars zitten.
Als je als echtgenoot niet in de buurt bent als je echtgenote overlijdt, maar de familie wel, kan die familie de echtgenoot flink dwars zitten.
Uw overwegingen dat een echtgenote geen toestemming nodig heeft, of dat een gescheiden echtgenote geen formele rechten meer heeft, kloppen natuurlijk. Maar in veel gevallen zijn de feiten veel complexer. Ik ken mensen die wel jonggehuwd zijn, maar nog niet samen wonen omdat ze wachten op hun nieuwbouwhuis. Ik ken mensen die een aantal maanden per jaar in Suriname of in Noord-Afrika wonen. Dan kun je toevallig in de situatie zijn dat je niet in de buurt bent als er iets gebeurt en de schoonfamilie het overneemt. Ik ken diverse gevallen waarbij de familie van een overledene diens partner totaal overdonderde en het heft in handen nam, de partner totaal negeerde en zelf een uitvaart ging regelen.
Je kunt het zo gek niet bedenken, of het komt voor. De werkelijkheid is soms vreemder dat dat je je voor kunt stellen.
mr W.G.H.M. van der Putten
