Donorcodicil
26 augustus 2002
Vraag nummer: 942 (oude nummer: 1270)
Sun, 26 Aug 2002 12:54
Mijn partner is in april overleden. Wettelijk gezien waren wij niet officieel samenwonend en hadden ook geen overeenkomst omdat hij veel in het buitenland werkte. Hij was buitenlander, maar heeft een aantal jaren in Nederland geregistreerd gestaan. Zodoende heeft hij indertijd een donorcodicil ontvangen. Ik was dit eigenlijk alweer vergeten maar wist hoe hij over donatie dacht.
Toen de vraag aan de orde kwam, vond ik het codicil bij zijn bescheiden. Ik heb het informatienr. gebeld dat vermeld stond op het codicil om te informeren of keuze 1 nog steeds van toepassing was. Toen bleek, nadat hij weer uitgeschreven was uit Nederland, dat zijn codicil geblokkeerd was. Ik heb dit aan het ziekenhuis medegedeeld waarop ik te horen kreeg dat er dan toestemming moest komen van zijn moeder en zijn oudste zoon. Met zijn moeder hadden wij regelmatig contact (vnl telefonisch) maar zijn zoon hadden we al jaren niet meer gezien of iets van gehoord.
Ik heb zijn moeder telefonisch uitgelegd wat het probleem was en gevraagd of zij bezwaren had. Specifiek gevraagd of er geen religieuze bezwaren zijn en hoe zij er over dacht. Zij gaf aan dat die er niet waren maar wel dat het bij henin de familie niet gebruikelijk was. Verder zij reageerde vrij laconiek omdat zij de indruk had dat ziekenhuizen ook zonder toestemming wel organen uitnamen. Dus we konden hen beter hun gang laten gaan.
Ze is wel op zoek naar de zoon gegaan, heeft hem uiteindelijk ook gevonden maar ik heb van hem niet vernomen of hij toestemming zou gaan geven.
Mijn veronderstelling is, doordat mijn partner plotseling ernstig achteruit ging, er dus waarschijnlijk tijdsdruk was om zaken te regelen. De ochtend van zijn overlijden werd mij gevraagd of ik nog steeds achter het standpunt van mijn partner stond. Dit kon ik slechts positief beamen, want ik denk er net zo over. Ik heb wel gevraagd of er nu geen toestemming meer nodig was van moeder en zoon. De behandelend arts vond het ethisch gezien logisch dat ik de uiteindelijke beslissing zou nemen omdat in een relatie van 7
jaar met hem had, de contacten met zijn moeder vrij oppervlakkig was en met zijn zoon nihil. Dus de procedure is ingezet.
De dag dat mijn partner overleed heb ik wel zijn moeder en zijn zus op de hoogte gesteld van het feit dan hun broer en zoon overleden is maar niet dat de donorprocedure in gang was gezet. Niet omdat ik het voor ze achter wilde houden maar omdat ik het al erg genoeg vond dat ik deze mededeling moest doen. De procedure is niet zo mooi dat je dat uitgebreidt aan een verdrietige moeder moet vertellen zo was mijn idee om haar gevoelens te sparen.
Dit blijkt een grote fout te zijn geweest omdat zij de intensive care afdeling zelf gebeld bleek te hebben en daar geinformeerd werd over de donatie procedure. Op dat moment heeft zij zich 180 graden tegen mij gekeerd, beweert dat zij uitdrukkelijk aangegeven heeft dat zij tegen donatie was maar dat ik dat volkomen genegeerd heb. Dit alles om MIJN ZIN door te drijven. Ik ben en wordt nu nog persoonlijk bedreigd dmv haatmail, ik kon niet bij zijn begrafenis in zijn land zijn omdat zij mij wat zouden aandoen op het
moment dat ik daar zou verschijnen. Daarnaast geven zij aan dat ze mij voor het gerecht zullen slepen voor wat Ik hun zoon heb aangedaan.
Ik realiseer me dat dit een lang verhaal geworden is maar ik meende een compleet beeld te moeten scheppen om een correct antwoord te ontvangen.
Kunnen zijn ouders mij inderdaad aanklagen omdat ik toestemming gegeven heb en op grond waarvan. Wat zouden de eventuele consequenties kunnen zijn.
Hierbij aangetekend dat het ziekenhuis mij niet gevraagd heeft papieren te ondertekenen.
Alvast heel hartelijk voor uw antwoord,
met vriendelijke groet,
(naam bij redactie bekend)
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Het is een volstrekt onzinnige bewering van de ouders van uw partner dat ze u zullen aanklagen. Ik zou niet weten op grond waarvan. Privaatrechtelijk is het onzin. Er is niets strafbaars gedaan, integendeel, u kende de wens van uw partner en hebt daarnaar gehandeld.
Ik ben niet goed op de hoogte van de actuele regelingen in de Wet op de orgaandonatie. Maar vroeger - tot een paar jaar geleden - was de materie geregeld in de Wet op de lijkbezorging. Daar ging het er zo aan toe, dat de wens van de overledene doorslaggevend was. En dat de naaste nabestaanden - de levenspartner voorop (en dat heeft niets te maken met boterbriefjes, contracten of wat dan ook, maar het ging om de feitelijke situatie) - gevraagd werd wat die wens was. En als er geen wens bekend was, mocht de partner beslissen. Geen moeder en geen zoon.
Als er iemand aangeklaagd zou moeten of kunnen worden (maar dat kan dus niet), dan zou het in principe juist andersom zijn, dat de familie van uw partner de wens van uw partner en u heeft gedwarsboomd; dat is in strijd met de (geest van) de wet.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
TIP
Laat nabestaanden niet onnodig zoeken naar oude polissen. Registreer of u een uitvaartverzekering hebt op Uitvaartverzekeringsregister.nl
Ook verstandig om in te vullen als u GEEN verzekering hebt.
TIP
Vergelijk snel en eenvoudig offertes van uitvaartondernemers via de site Uitvaartoffertes.nl
TIP
Bezoek ook eens de video-adviesrubriek: Infotheek - reportages - kijkersvragen - juridische vragen en antwoorden (klik hier).
Zoals: Wie is verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart?
TIP
Melden van overlijden. Landelijk gratis meldnummer overlijden: 0800-783 73 43.
TIP
Een goedkope maar waardige begrafenis of crematie.
TIP
www.urnenwinkel.nl. De mooiste collectie urnen voor de beste prijs.
