Verwerpen
21 januari 2003
Vraag nummer: 1945 (oude nummer: 2325)
Tue, 21 Jan 2003 14:22
Gaat verwerpen van een testament door tot de 6e graad van de familie en zijn hier kosten aan verbonden?
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Je kunt een testament niet verwerpen; dat blijft natuurlijk altijd bestaan. Daar kun je niets aan veranderen.
Wel kun je een erfenis/nalatenschap verwerpen, maar de meeste erfenissen die het verwerpen waard zijn, zijn erfenissen in gevallen waarin geen testament is gemaakt. Simpel: wie schulden heeft of verwacht, maakt gewoonlijk geen kosten voor een testament. En het type mens dat zorgzaam is en een testament opmaakt is meestal het type mens dat er voor waakt om niet in de financiële problemen te komen en ze niet achter te laten.
Aan het verwerpen van een erfenis zijn inderdaad kosten verbonden. Want je hebt er een notaris voor nodig en die werkt niet gratis. De notaris maakt een akte op, die bij de rechtbank wordt gedeponeerd. Maar het gaat om eenvoudige standaardaktes en die kosten je niet de kop.
Als er een erfenis is, die door veel erfgenamen verworpen wordt, kan dat in principe inderdaad doorgaan tot de 6e graad van verwantschap. In de praktijk zal het zelden zover komen.
Ten eerste is het zo dat er niets automatisch of 'vanzelf' gebeurt. Er moeten eerst mensen zijn die werk maken van een erfenis om een aantal procedures in gang te zetten. Als iemand met schulden overlijdt, hoeven diens (waarschijnlijke) erfgenamen niet direct iets te doen. Pas als zij door schuldeisers worden aangesproken op het waarschijnlijk erfgenaam zijn, kunnen ze onderzoeken/bekijken of ze erfgenaam zijn (soms is dat vanzelfsprekend, zoals bij kinderen van de overledene, maar bijvoorbeeld bij verre achterneven is dat soms niet direct helder) en dan pas de notaris inschakelen en de erfenis verwerpen. Schuldeisers zullen in de praktijk ook maar in beperkte mate erfgenamen benaderen, want zij begrijpen dat normaal gesproken niemand vrijwillig een erfenis met schulden zal aanvaarden. Soms zijn er echter mensen die het als een morele plicht zien om de schulden van bijvoorbeeld ouders toch te betalen. En dan heeft zo'n schuldeiser geluk. Maar het benaderen van erfgenamen in de zoveelste graad is meestal zinloos. En het kost vaak ook veel te veel moeite om ze op te sporen.
Anderzijds, hoewel erfgenamen vaak niks hoeven te doen, moeten ze ook dingen nalaten. Ze moeten geen spullen uit het huis van de overledene, hoe klein ook, wegnemen. Want op dat moment aanvaarden ze feitelijk wel de erfenis. En u zult verbaasd zijn hoeveel buren, bekenden, familieleden-met-ruzie of derden dat dan zien of weten en dat schuldeisers vertellen. Men moet dus geen risico nemen en die leuke vaas van de overledene maar laten waar hij was.
Overigens is het regelen van een uitvaart van een overledene door erfgenamen geen daad waardoor men de erfenis aanvaardt.
mr W.G.H.M. van der Putten
21 januari 2003
