Identificatie overledene uit buitenland
22 mei 2003
Vraag nummer: 2266 (oude nummer: 2693)
Thu, 22 May 2003 11:46
In het crematorium in Nederland wordt een overledene uit Duitsland ter crematie aangeboden. Hoe dient de verantwoordelijke (beheerder) zich te overtuigen van de identiteit van de overledene. Registratieformulier (art. 8) zoals in Nederland ontbreekt, alsmede andere "markering"op of aan kist en/of omhulsel. Moet Duitse uitvaartondernemer aan deze "Nederlandse" verplichting voldoen?
Antwoord:
Geachte heer,
Uiteraard moet ook een Duitse uitvaartondernemer aan deze Nederlandse verplichting voldoen. Als bijvoorbeeld een Nederlandse begrafenisondernemer in Duitsland een begrafenis uitvoert moet hij zich toch ook aan de Duitse wetgeving inzake begraven houden?
Het doet er niet toe of de overledene of de ondernemer uit Nederland, Duitsland, Amerika of China komt: artikel 8 geldt.
Een praktisch punt is natuurlijk dat een Duitse ondernemer zich achter de oren krabt en denkt: hoe moet dat dan? Hoe kom ik aan een registratienummer?
Ik mag aannemen dat het document met persoonsgegevens geen probleem is. Dat is een gewoon een willekeurig papier met persoonsgegevens; het kan ook het verlof tot cremeren zijn, als daar de persoonsgegevens op staan. En bij het registratienummer gaat om het een willekeurig verzonnen nummer dat zowel op de kist als op het papier moet staan, zodat duidelijk is dat díe papieren bij díe kist horen. Ik trek maar de vergelijking met wachtwoorden die je soms op internet krijgt als je je bij een bepaalde site inschrijft. Dat zijn non-nummers/woorden die niet snel verwisselbaar zijn, zoals 47XjtQ2v of mK6F4j82a. De kern van de zaak is, dat als een ondernemer bijvoorbeeld 3 kisten in zijn mortuarium heeft staan, hij op iedere kist en de bijbehoren papieren zon soort verzonnen nummer (in cijfers en eventueel ook een paar letters) aanbrengt, om te voorkomen dat als de kisten gesloten zijn, ze onderling verwisseld worden. Het nummer mag ook deels herkenbaar zijn. Ik ken ondernemers die op de kist van de heer Janssen het nummer JAN76 aanbrengen en op de kist van mevrouw De Vries VRIES29 (en op de bijbehorende papieren, natuurlijk). Dat is prima.
Het crematorium dat niet aan artikel 8 voldoet en van buitenlandse ondernemers niet het document krijgt met zon nummer, maakt zich kwetsbaar voor fouten. Stel dat ooit door een ondernemer een fout wordt gemaakt en een verkeerde kist wordt aangeleverd; dan ligt de schuld voor de gevólgen van die fout, als het crematorium zich niet aan deze voorzorgsmaatregel houdt, geheel bij het crematorium.
En los van wettelijk voorschrift of niet: je wilt als crematorium toch niet op de voorpagina van de krant komen als instelling waar verwisseling van kisten mogelijk is omdat men de procedure-om-verwisseling-te-voorkomen (artikel 8) niet hanteert?
mr W.G.H.M. van der Putten
22 mei 2003
