Verdeling as (ouders wensen deel as te bewaren; echtgenote wil verstrooien).
28 juni 2005
Vraag nummer: 3866 (oude nummer: 6106)
Mijn zoon (32 jaar) is overleden, net een half jaar getrouwd. Zijn vrouw zegt dat het zijn wens was om in de Himalaya verstrooid te worden. Dit staat nergens op schrift. Aanvankelijk ging zij er mee accoord dat de asbus in een graf geplaatst zou worden, met notarieel vastgelegd dat de langstlevende zijn as op den duur zou verstrooien. Toen de gedenksteen was gemaakt en de plaats was uitgezocht voor een graf trok ze deze toezegging in. Ze wilde hem toch verstrooien. Na veel heen en weer gepraat ging ze er mee accoord dat er een klein beetje van de as hier in nederland zou blijven, maar dit moest wel over het graf verstrooid worden. Wij, zijn vader en moeder, wilden dit graag in een urn bewaren. Wij vonden dat zij ook respect voor onze wensen moest hebben.
Na een week bedenktijd kregen we een briefje van haar dat ze toch besloten heeft de hele urn mee te nemen. Het contact met ons heeft ze "op een laag pitje" gezet.
Mijn vraag is: hoeveel rechten hebben wij als ouders??
Antwoord:
Geachte heer,
Dit zijn altijd uiterst moeilijke situaties. De opdrachtgever van een crematie beslist over de asbestemming, maar moet zich houden aan de bekend zijnde wens of de vermoedelijke wens van de overledene. Zie:
Een concreet antwoord op uw vraag "Hoeveel rechten hebben wij als ouders?" is: geen.
De ouders van de overledene hebben geen zelfstandige rechten (of plichten) alleen omdat ze de ouders zijn. Dat hebben de kinderen van een overledene ook niet. En de broers of zussen van een overledene ook niet.
De wetgever heeft er voor gekozen om één persoon de beslissing te laten nemen (de opdrachtgever van de crematie) om de simpele reden dat iemand de knoop doorhakt. Want er is menselijkerwijs geen afweging mogelijk tussen wensen van ouders, echtgenoten en kinderen als die tegen elkaar in gaan. Met sommige van deze mensen had de overledene een hechte band, soms met allen, soms met geen. De overledene overwoog wellicht een echtscheiding maar had dat de partner nog niet verteld; met sommigen was wellicht onmin. De overledene zou zich wellicht in zijn asbus omdraaien als hij wist dat persoon X aan wie hij/zij de pest had, het voor het zeggen had. Dat soort aspecten zijn ook niet mee te wegen.
Als u het in deze zaak heel scherp wilt spelen, kunt u een advocaat in de arm nemen die beslag op de asbus legt. Er zijn wel rechtszaken dat als de wens van de overledene niet (voldoende of objectief) bekend is, de rechter beslist dat de as bewaard moet worden.
Of dat een dergelijk zaak kans van slagen heeft, hangt deels ook af van de kunde en inventiviteit van de betreffende advocaat.
Zie tientallen vergelijkbare vragen in de subrubrieken Keuzes en zeggenschap over de as en 'Verdelen van as' in de hoofdrubriek 'Cremeren'.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
TIP
Bezoek ook eens de video-adviesrubriek: Infotheek - reportages - kijkersvragen - juridische vragen en antwoorden (klik hier).
Met vragen zoals: Waarom na crematie een maand wachten op de as?
