Rechthebbende urn (moeder overledene vraagt urn op die diens vriendin thuis bewaarde)
4 april 2007
Vraag nummer: 4741 (oude nummer: 9128)
Mijn tante heeft 2 jaar samengewoond met haar vriend (geen samenlevingsovereenkomst). Haar vriend is komen te overlijden als gevolg van een ziekte. Mijn tante heeft vervolgens de crematie geregeld. Zij was opdrachtgever. Zij heeft vervolgens ook de urn met de as opgehaald en bij haar thuis neergezet.
Nu eist de moeder van mijn tante haar vriend de urn met de as op.
Ik heb de volgende vragen: Heeft de moeder recht op de urn en de as? Wat kan mijn tante hiertegen opwerpen? Waar staan dit soort zaken geregeld?
Mvg,
Sander
Antwoord:
Geachte heer,
Zie tientallen vergelijkbare vragen in de sub-rubriek "Keuzes en zeggenschap over as" van de rubriek 'Cremeren'.
Daar kunt u lezen dat de opdrachtegever van de crematie - uw tante in dit geval - de zeggenschap over de as had. En nadat zij de asbus thuis heeft neergezet, is zij de rechtmatige bezitter van de asbus.
Of iemand een samenlevingsovereenkomst had of niet, is volstrekt niet relevant. Of iemand 20 of 'slechts' 2 jaar samenwoonde ook niet.
De moeder van de vriend heeft geen recht op de urn en de as. Misschien moreel wel, dat kan ik niet beoordelen, ik ken de persoonlijke verhoudingen tussen alle 3 betrokkenen niet. Maar juridisch niet.
Dit soort zaken is geregeld in de Wet op de lijkbezorging. De tekst van deze wet kunt u ook op deze site vinden. Zie links de button Bilbiotheek; dan klikt u op Wet- en regelgeving (in een kader midden in beeld) en vervolgens op Wet op de lijkbezorging.
In het eerste lid van artikel 18 kunt u lezen dat in de lijkbezorging wordt voorzien door de persoon die het in artikel 11 bedoelde verlof aanvraagt. Voor de gemiddelde burger is dat ietwat geheimtaal, maar het betekent dat de persoon die (eventueel via een uitvaartverzorger) bij de gemeente een verlof tot begraven of cremeren aanvraagt, de hele uitvaart mag en moet regelen. In lid 2 staat dat die persoon ook de bestemming van de as mag regelen. Uw tante mocht dus beslissen wat er met de as moest gebeuren.
Dan hebben we nog artikel 63. Daarin staat dat een asbus alleen kan worden verwijderd met toestemming van de rechthebbende op de ruimte waar die asbus is bijgezet. Deze bepaling is geschreven voor asbussen in nissen en in graven en dergelijke. Maar zij is logischerwijs ook van toepassing op thuis bewaarde asbussen, waar het dan gaat om toestemming van de bewoner.
Voorts is het zo dat uw tante na het in ontvangst nemen van de asbus eigenaar is geworden van de urn. Dan gelden ook de gewone regels van het Burgerlijk Wetboek inzake bescherming van eigendom.
Het is ook niet zo dat uw tante met argumenten moet komen waarom zij de asbus niet hoeft af te staan. De moeder van de vriend moet met argumenten komen waarom uw tante de asbus wel zou moeten afstaan. Wettelijke argumenten kan de moeder niet hebben. Uw tante heeft de wet aan haar zijde.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
