Wie mag wat beslissen??
20 april 2009
Vraag nummer: 6429 (oude nummer: 12813)
Omdat ik in Rotterdam woon en mij vader 12 December jl. is overleden in Groesbeek, omdat hij in Braband woonde, heb ik een oom gevraagd of hij de zaken voor de eerste dag dat ik er niet bij was kon regelen. Ik was te laat, hij was al overleden, en dat is een schuldgevoel waarmee ik moet leren leven. Nu is het zo dat de as alleen door de opdrachgever opgehaald kan worden, dus juridisch sta ik slecht. Mijn oom heeft tot nog toe nog steeds geen machtiging geschreven, maar hij zegt dat van de week te doen. Maar het telefoongesprek liep uit op een vervelende ruzie, omdat ik een voorstel had gedaan wat te doen met de as, en een paar van de familie zijn het daarmee niet eens. Plus dat ik voor de kosten op ga draaien voor iets wat de familie wil en ik niet. Toen ik daar over begon werd mij verweten dat ik niet moest zeuren omdat ik net 20 duizend Euro had geerft. Geloof me, dat deed zeer. Het wordt mij aan die kant steeds duidelijker dat ik als geécht kind(mijn vader was niet mijn biologische vader, maar ik ben wel zijn enige erfgenaam met een testament) maar moet dansen naar hun pijpen. Ik heb nu een nader oom die wel achter mij staat gevraagd om te bemiddelen, en zijn vrouw zei tegn me dat ik mij niet druk moest maken en mijn vader gewoon mee naar Rotterdam moet nemen, en daarmee is het dan klaar. Nu is mijn vraag; in hoeverre moet ik aan hun wensen toegeven, en hoe sterk sta ik?? Help!!
Antwoord:
Als uw oom de opdrachtgever van de crematie was, heeft hij de beschikking over de asbus.
Pas als hij u een machtiging geeft om de as op te halen, krijgt u de beschikking.
Als u de beschikking over de as hebt, kunt u er mee doen en laten wat u wilt (mits uw vader geen andere wensen bekend heeft gemaakt in zijn testament). Dan hebt u met de wensen van andere familieleden niets te maken.
Maar... op dit moment heeft uw oom alle rechten en macht; het lijkt niet verstandig om ruzie met hem te maken.
Als u erfgenaam bent, bent u aansprakelijk voor alle kosten. Doordat u een ander (de oom) gevraagd hebt om dingen te gaan regelen, hebt u zelf de mogelijkheid uit handen gegeven om alles zo te doen zoals u zelf wilde. U loopt dan het risico dat anderen het anders doen. Maar dat is uw risico; u bent en blijft dan toch aansprakelijk voor de kosten.