Heeft iemand recht op restitutie bij vroegtijdig opzeggen termijn urenennis?
26 januari 2009
Vraag nummer: 6114 (oude nummer: 12203)
Een nabestaande stelt dat bij het aangaan van de periode voor "uitsluitend recht tot bijzetting asbus op een eigen urnennis in de urnenmuur" mondeling aangegeven werd dat er restitutie gegeven zou worden als men zich bedacht over de periode. Een periode is minimaal 5 jaar en kan eventueel op voorhand in veelvoud afgekocht worden. In dit geval werd dat voor 20 jaar gedaan en heeft men zich na 4 jaar bedacht over de asbestemming. Nabestaande stelt dat ze recht heeft op 16 jaar restitutie. Het crematorium is niet meer van de gemeente, maar van een landelijke organisatie, en er wordt nooit restitutie toegezegd. Ik kan als beheerder ook nergens terugvinden dat dit verplicht zou zijn. Wat zijn de rechten van de nabestaande en dus de plichten vanuit de organisatie?
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Er is voor 20 jaar een gebruiksrecht afgegeven; als iemand afstand wil doen van dat recht is dat prima, maar is er geen recht op enige restitutie.
Het is ook logischer dat als men bij aanvang twijfelt over de termijn, dat je dan een korte termijn neemt met de mogelijkheid om te verlengen en niet een lange termijn en dan geld terug kunt vragen.
Ik heb aan deze gemeente toevallig ook 4 jaar geleden een advies uitgebracht over de beheersverordening. In artikel 19 van de toenmalige verordening, althans de versie die ik hier in archief heb, stond dat afstand kan worden gedaan van een graf zonder aanspraak te kunnen maken enige vergoeding; dit geldt ook voor een urnen(graf)ruimte. Ik kan me niet voorstellen dat 4 jaar geleden - in strijd met de verordening - een toezegging zou zijn gedaan over het restitueren van een deel van de kosten. Juridisch-technisch is dat trouwens voor een gemeente ook nog heel lastig. Want de tarieven zijn belastingen; de rekening zijn belastingaanslagen. Men kan en mag zonder een rechtsgrond ook geen belasting terug betalen. Ook al daarom kan ik me niet voorstellen dat men 4 jaar geleden gesteld zou hebben dat het mogelijk was om geld terug te kunnen krijgen.
Maar ook los van wat er in de verordening staat of hoe het belastingtechnisch zit: je hebt gewoon een soort contract en daar zit je aan vast.
Bij gemeenten is het voorts nog zo dat mondelinge mededelingen geen enkele rechtskracht hebben; besluiten, toezeggingen e.d. moeten altijd op schrift zijn gesteld. Zonder een schriftelijke toezegging van de gemeente heeft de betrokken nabestaande geen poot om op te staan; het is in strijd met alles.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
