Wie is rechthebbende op de urn? (Vader wil asbus onder voorwaarde aan zoon afstaan)
18 juni 2007
Vraag nummer: 4832 (oude nummer: 9372)
Geachte heer v.d Putten,
In augustus 2006 is mijn tante overleden en gecremeerd. Haar echtgenoot (2e man, ze is ooit hertrouwd) gaat binnenkort hertrouwen met zijn nieuwe vriendin. Blijkbaar vindt hij dit nodig na amper een half jaar rouw maar laat ik hierover niet verder uitwijden. De zoon van m'n overleden tante, mijn neef, heeft de urn opgeëist daar hij het onnodig vond dat de asbus na het hertrouwen mee zou verhuizen van Heerlen naar Eindhoven en in een of andere hoek zou belanden. De echtgenoot heeft hiermee ingestemt met de volgende eis:
zou er iets gebeuren in zijn "nieuwe" huwelijk wil hij de urn onmiddelijk terughebben. Mijn neef gaat NIET akkoord hiermee want hij wil de asbus van z'n moeder nooit meer afstaan ongeacht wat er gebeurt in dat huwelijk.
Mocht dit "nieuwe" huwelijk geen succes worden is m'n neef toch verplicht de urn af te staan? Wie is wettelijk eigenaar?
Graag uw hulp. Ondanks mijn opleiding als uitvaartverzorger weet ik geen antwoord hierop.
Met vriendelijke groet,
Sandy Wijnands
Antwoord:
Geachte heer,
De persoon die de crematie regelde is de persoon die ook de bestemming mag geven aan de as. Als de echtgenoot van uw tante de asbus mee naar huis heeft genomen en daar bewaard heeft, is hij de eigenaar.
Wat er verder met de asbus gebeurt is gewoon een zaak van burgerlijk recht. Je kunt er als eigenaar allerhande afspraken over maken, net als over de verkoop van een fiets of een auto of een meubelstuk, en dat vastleggen in een soort contractje. Dat heeft ook niets meer te maken met de wetgeving over lijkbezorging. Als iemand als eigenaar de asbus wil afstaan onder de voorwaarde dat hij hem ooit in bepaalde omstandigheden weer terug wil hebben, kan hij die eis stellen. Als de andere partij die eis niet wil accepteren, dan is dat best, maar komt er dus geen overeenkomst tot stand. Dan hoeft in dit geval de vader de asbus met de as van mijn eerste echtgenote niet af te staan aan de zoon.
Juridisch is het erg simpel. Je gaat een overeenkomst aan onder voorwaarde. Als de voorwaarde niet wordt geaccepteerd is er geen wilsovereenstemming en geen overeenkomst. Als de voorwaarde wel is geaccepteerd kun je later niet zeggen je niet aan de afspraak te willen of zullen houden. Nou ja, je kunt het wel zeggen, maar stel dat zo'n zaak bij de rechter zou komen dan is het duidelijk dat de zoon zich aan de afspraak/voorwaarde moet houden. De zoon moet dan de asbus weer terug geven aan zijn vader.
Ik denk in deze situatie dat de vader de asbus niet moet afstaan. Wellicht doet over enige tijd - een paar maanden of een jaarof een paar jaar - een van beiden wat water bij de wijn en laat de een de voorwaarde vallen of accepteert de ander de voorwaarde wel.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
