Waarom moet de as een maand bij het crematorium blijven?
10 februari 2009
Vraag nummer: 6161 (oude nummer: 12308)
Waarom is het bij wet verplicht dat de as na een crematie minimaal 1 maand bij het crematorium moet blijven
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Oorspronkelijk ligt er de gedachte achter, dat Justitie nog de tijd en gelegenheid moet kunnen hebben om de as in beslag te nemen om strafbare feiten op te kunnen sporen.
Het stamt uit de tijd, 50 jaar geleden, dat de wetgever crematie schoorvoetend toe stond en bang was voor het makkelijk kunnen verdonkeremanen van strafbare feiten. Dat iemand met een messteek om het leven is gebracht, kun je na crematie niet meer zien. Wellicht kun je nog wel bepaalde vergiften achterhalen, was de gedachte.
Ik denk dat inmiddels die idee door de wetgever wel verlaten zal zijn. Ik ken geen voorbeelden dat Justitie ooit as heeft onderzocht.
Wat ook nog meespeelt, schat ik in, voor de wetgever om het nu niet te veranderen, is dat er een soort bezinningsperiode is. Als iemand de as direct na crematie zou verstrooien, maar er later spijt van zou krijgen, is het te laat.
Vanuit mijn professionele ervaring is de bewaartermijn van een maand toe te juichen. Ik maak regelmatig mee dat er onenigheid tussen nabestaanden is, soms te goeder trouw, soms te kwader trouw, over wat er met de as moet gebeuren. Zie de sub-rubriek "Keuzes en zeggenchap over as". Er is dan een periode dat men nog tijd heeft te onderzoeken en aan te tonen wat de wens van de overledene is.
Ieder crematorium kan gruwelverhalen vertellen over de haat en nijd die soms onderling tussen nabestaanden speelt, en die men soms bot viert op de asbus. Een bijzetting ine en urnennis of urnengraf kan achteraf nog wel gewijzigd worden, maar een onterecht verstrooiing niet.
U moet ook bedenken dat als iemand een testament maakt, dit testament meestal een paar weken na het overlijden geopend wordt. Dat vergeten mensen vaak, als ze een testament maken. Ze denken dat het meteen gebeurt, ze staan daar eigenlijk niet bij stil. Soms heb ik het vermoeden dat notarissen het expres niet vertellen omdat ze anders een flink deel van hun omzet verliezen. Maar in het testament kan staan dat de erflater/overledene bepaalde wensen ten aanzien van de bestemming van de as had, die de nabestaanden niet kenden. Dan kan er toch rekening mee worden gehouden, wat niet meer zou kunnen als er direct na de crematie bijvoorbeeld tot verstrooiing besloten was.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
