Reactie op vraag 5642
18 februari 2005
Vraag nummer: 3698 (oude nummer: 5645)
Geachte heer,
Ik heb uw advies gelezen en ter harte genomen. U waarschuwt voor het gebruik van adviezen aan derden, die wel eens anders worden opgevat (hoe raar ook). Ik denk dat ik uw adviezen goed heb begrepen als ik zeg; dat de persoon die de crematie regelt en de papieren ondertekent, gerechtigd is over de asbus en daardoor overeenkomstig de laatste wens van de overledene een bestemming geeft aan de as van de overledene en de gerechtigde daarmee ook de aanwezigheid bepaalt bij een crematiedienst of verstrooiing omdat het hier een prive aangelegenheid betreft. Ik heb de familie nooit helemaal willen weigeren en ze daarom destijds in de gelegenheid gesteld de crematiedienst bij te wonen. Daarvoor heb ik mezelf compleet weg moeten cijferen. Men overheerste de hele dienst.
Nou ben ik in voormelde kwestie de persoon die de gerechtigde is over de asbus.
Omwille van de laatste wens van mijn partner wil ik er voor zorgen dat deze uitgevoerd wordt. Er zijn verklaringen van familie (zijn vader), 'broer'(beste vriend), schoonouders en de uitvaartverzekeraar, die deze laatste wens ondersteunen. Daarnaast ben ik in bezit van de Overlijdensakte. Meest belangrijk; mijn eigen verhaal omtrent de wens van mijn partner, het hoe, het waarom en waarom het voor mij zo belangrijk is.
U praat in uw advies over een rouwsierraad. Destijds is de kinderen deze optie geboden en zij kozen voor een medaillon. Nu ik echter weiger om de gehele familie aanwezigheid te gunnen, laten zij deze vervallen en eisen de gehele asbus op...terwijl men weet heeft van zijn laatste wens. Daarom heeft men zich toen teruggetrokken uit de dagvaarding.
Omwille van de kinderen, mijn partner en mijzelf wil ik het zo kunnen doen dat ik samen met de kinderen zijn as verstrooi op de plek van zijn keus. Ik kan met de familie niet meer geconfronteerd worden; zij pleegden destijds huisvredebreuk, lich. geweld en bedreigden een tijd lang familie en vrienden... Ik kan dat gewoonweg niet meer opbrengen.. In de asbestemming van mijn partner zijn het aldoor de kinderen geweest waar ik rekening mee wil houden. Ik heb al bijna 2 1/2 jaar geen contact meer met de kinderen, moeder houdt ze bij mij vandaan. De kinderen hebben zelf nu een hekel aan 'de vriendin van hun vader', omdat ik volgens moeder niet het beste met hen voor heb... Dat is pijnlijk want we vormden ruim 7 jaren een 'gezin'.
vr. gr.
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Wat u als de juridische aspecten schetst ("Ik denk dat ik uw adviezen goed heb begrepen als ik zeg; dat de persoon die de crematie regelt en de papieren ondertekent, gerechtigd is over de asbus en daardoor overeenkomstig de laatste wens van de overledene een bestemming geeft aan de as van de overledene en de gerechtigde daarmee ook de aanwezigheid bepaalt bij een crematiedienst of verstrooiing omdat het hier een prive aangelegenheid betreft.") klopt. Er zit één maar aan, eigenlijk twee. De eerste is dat ter discussie gesteld kan worden wat de laatste wens van de overledene is. En de tweede is dat soms een rechter in specifieke gevallen in specifieke omstandigheden besluit dat het anders moet, bij voorbeeld in het belang van de kinderen.
Verder geloof ik zonder meer dat het bijzonder pijnlijk is.
Er is trouwens ook jurisprudentie over het niet iedereen toelaten bij een asverstrooiing. Maar dat zal uw advocaat wel uitgezocht hebben.
Ik wens u graag veel succes.
mr W.G.H.M. van der Putten
