Bijzetting asbus vraag 2659
15 mei 2003
Vraag nummer: 2253 (oude nummer: 2677)
Geachte mr. van der Putten.
In antwoord op uw vraag over het betreffende reglement staat: Asbussen - Bewaring van asbussen "Art. 29: Bijzetting in een bestaand graf is behoudens reeds bestaande afspraken hierover met het bestuur niet meer toegestaan".
Mijn vraag aan u is vervolgens of dit artikel genoeg juridische grond biedt om bijzetting te verbieden?
In eerder genoemde artikelen wordt veelvuldig gesproken over: Art. 1: "voor het begraven of bijzetten van asbussen van overledenen" of Art. 4: "begraving en bewaring van asbus" of Art. 5: "een begraving of de bewaring van een asbus"
Het betreft hier de R.K.-begraafplaats te Roermond-Maasniel - Sint Laurentius-parochie.
Met vriendelijke groet,
Wim Tromp
Uitvaartverzorger
Antwoord:
Geachte heer Tromp,
Dank voor uw nadere toelichting. Het door u geciteerde artikel 29 lijkt mij op zich rechtsgeldig. Alleen zie ik er de zin niet van in. Ik zie geen bezwaren tegen de bijzetting van asbussen in een graf. Anders dan om heel andere motieven. Bijvoorbeeld dat men urnengraven heeft laten aanleggen en dat men wil dat die graven ook verkocht worden.
Maar dit werkt heel onbillijk naar personen die als echtpaar samen in 1 graf willen, terwijl de een is begraven en de ander is gecremeerd.
Ik kan me voorstellen dat een rechter artikel 29 tóch zou vernietigen, ook al kun je deze regel stellen en is zij op zich rechtsgeldig. Deze regel zou best wel eens niet mogen kunnen gelden voor graven die bijvoorbeeld in 1995 zijn uitgegeven en waar een echtpaar voor een graf koos met de gedachte dat de een er als stoffelijk overschot en de ander er als asbus in kon. En dan wordt de situatie nu doorkruisd door een artikel 29 van jonger datum. Als ik rechter was, zou ik artikel 29 op dit graf niet van toepassing verklaren. Wél, als het artikel in dit voorbeeld in 1995 al bestond.
Ik zeg het al honderden keren, maar ook hier nog eens: het is altijd van belang om oude reglementen en verordeningen te bewaren. Want dan kun je dit soort situaties aantonen.
Mijn stellingname is dat artikel 29 niet verbindend moet worden geacht voor eigen graven die bestonden vóór de invoering van dit artikel, als er op het tijdstip van uitgeven van zo'n graf wél de mogelijkheid was om er een asbus in bij te laten zetten.
Als de R.K.-begraafplaats te Roermond-Maasniel - Sint Laurentius-parochie is aangesloten bij de LOB, heeft de familie de optie om de Ombudsman Uitvaartwezen in te schakelen voor bemiddeling.
In het andere geval kan de familie overwegen om een advocaat in te schakelen. Ik meen dat er een behoorlijke grote kans is dat de rechter dit, gelet op overgangsrecht, niet accepteert. Oude grafrechten moeten in essentie worden gerespecteerd, zoals ik al vaker schrijf, en ik denk dat je dit tot de essentie van het recht moet rekenen.
Ik denk dat artikel 29 wél opgaat voor graven die zijn uitgegeven in een periode dat er nog geen recht op bijzetting van een asbus was.
mr W.G.H.M. van der Putten
15 mei 2003
