Gebrekkige informatie en handhaving verordening
5 mei 2009
Vraag nummer: 6491 (oude nummer: 12937)
Geachte heer,
Bij aanschaf van een urnengraf in een urnenheuvel is ons medegedeeld dat hierop slechts een zwerfkei is toegestaan en dat geadviseerd wordt heidebeplanting te plaatsen. Bij aanschaf kregen wij de verordening. In de verordening staat slechts dat de gemeente de regels omtrent grafbedekkingen kan vaststellen. In de commerciele brochure, op een aanvullend stencil en in mondelinge informatie is verder slechts sprake van het feit dat alleen zwerfkeien zijn toegstaan. Nergens worden de bepalingen nader uitgewerkt.
Omdat de overledene in geen geval veel geld wilde uitgeven voor de steen en omdat ook wij slechts hechten aan de gedenkplek hebben wij besloten zelf een zwerfkei te voorzien van een plaatje. Nu is echter de vergunning geweigerd omdat een plaatje op de kei niet is toegestaan waardoor het niet voldoet aan de verordening 1999.
Omdat wij de verordening van 2005 hebben ontvangen ben ik op internet gaan surfen waar bleek dat de verordening van 1999 is vervallen bij het ingaan van die van 2005, Bovendien blijkt er nog een uitvoeringsbesluit te bestaan. Dat wij dus niet hebben ontvangen bij aanschaf van het graf.
Hierin staat dat slechts zwerfkeien met ingestraalde letters zijn toegestaan.
Nu hebben wij rondgekeken op de urnenheuvel en het merendeel van de keien is voorzien van opgelegde letters (niet toegestaan). Bovendien zijn vele graven afgebakend (niet toegestaan), voorzien van spulletjes (niet toegestaan) en is nota bene de kei op het belendend graf wel voorzien van een plaatje.
Wij worden nu dus verplicht een steenhouwer in te schakelen. Naast het feit dat de kosten nu tussen de 500 en 1000 gaan bedragen hadden wij dit gevoelsmatig graag zelf gedaan. Daarbij is er het praktische feit dat de overledene een heel lange naam had zodat het nog een hele toer zal zijn om dit op een kei te krijgen in ingestraalde letters.
Alvorens wij bezwaar aantekenen bij B&W zijn mijn vragen:
- is er een vormfout gemaakt omdat men zich beroept op de verordening van 1999
- is er door de vele overtredingen die op de urnenheuvel blijkbaar worden toegestaan een grond voor bezwaar?
Met vriendelijke groet,
Antwoord:
Geachte heer,
Het gaat dus om een gemeentelijke begraafplaats. Een gemeente hoeft een verordening formeel niet te overleggen, omdat een verordening locale wetgeving is en al openbaar is. Bij kerkelijke en andere bijzondere begraafplaatsen ligt dat anders; daar moet men het beheersreglement wel telkens voorafgaand aan het uitgeven van een graf overleggen.
Het uitvoeringsbesluit voor de grafbedekking hoeft de gemeente formeel ook niet te overleggen, omdat dat eveneens 'wetgeving' is, die al openbaar is.
Maar het behoort wel tot goed en zorgvuldig bestuur om de burger tijdig van adequate informatie te voorzien. De voor u relevante informatie staat niet in de documentatie die u ontvangen hebt, dat is een duidelijk minpunt. Maar geen zaak waardoor de gemeente echt de fout in gaat.
Dat in het besluit tot weigering van de vergunning wordt verwezen naar de verordening uit 1999, is natuurlijk een foutje. Maar dat helpt u bij een bezwaarschrift niet verder, omdat dan in het besluit op het bezwaarschrift deze fout wordt hersteld, wat op zich geen verandering in de inhoud van het besluit oplevert: dat zal dan een afwijzing blijven, als er geen andere argumenten zijn.
Juridisch interessant is echter het feit dat op de urnenheuvel het merendeel van de keien is voorzien van opgelegde letters en dat een of meer andere keien wel zijn voorzien van een plaatje. Dat betekent dat er precedenten zijn, waar u zich op zou kunnen beroepen in een bezwaarschrift. U moet dan wel voorbeelden noemen van die afwijkingen. De gemeente zal moeten uitleggen waarom voor anderen blijkbaar wel een uitzondering is gemaakt en waarom dat voor u niet zou kunnen.
Dat vele graven zijn afgebakend of zijn voorzien van spulletjes, wat niet is toegestaan, is voor uw bezwaar feitelijk van minder belang, maar geeft wel aan dat er meer afwijkingen van de verordening c.q. uitvoeringsregeling zijn. En dat ondersteunt een stelling dat afwijkingen van de regeling blijkbaar mogelijk zijn.
Een bezwaarschrift lijkt inderdaad een kans te hebben.
De vormfout (verkeerde jaar 1999) helpt u feitelijk niet verder, omdat men die zonder gevolgen kan herstellen.
Precedenten van andere afwijkingen van de uitvoeringsregeling zoals opgelegde letters en plaatjes helpen u mogelijk wel verder. Maar misschien ook niet, als men kan aantonen in het verleden (te) soepel te zijn geweest en men vanaf een bepaalde datum het beleid en de handhaving heeft aangescherpt. Dan hebben oudere gevallen geen precedentwerking meer.
Maar u kunt een bezwaarschrift altijd proberen; niet geschoten is altijd mis, nietwaar?
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
