Zelf door ouders begraven foetus; later opgraven?
20 november 2002
Vraag nummer: 1610 (oude nummer: 1975)
Wed, 6 Nov 2002 11:12:38
Onze begraafplaats krijgt het volgende verzoek:
Een foetus begraven in een kindergraf (vrucht jonger dan 24 weken).
Een verklaring van een gynaecoloog is aanwezig.
De ouders stellen de volgende eisen:
Willen het begraven zelf uitvoeren (wij maken het grafje klaar) en wensen dat er geen medewerker van ons aanwezig is. Ik kan me daar iets bij voorstellen, maar ik wil wel zeker weten of inderdaad de foetus begraven is. (Denk ik verkeerd; wat vindt U?). Ik wil dat de medewerker op gepaste afstand e.e.a. kan volgen.
Vervolgens geven de ouders aan in de toekomst te willen emigreren en de foetus te willen opgraven om mee te nemen.
Volgens hen zou dit kunnen omdat ze niet gebonden zijn aan enige termijn zoals de 10 jaar grafrust. Naar mijn mening maken ze gebruik van een officieel graf en vraag ik me af of dit zo is?
Morgen willen ze begraven, kunt U vandaag reageren?
Vervolgens geven de ouders aan in de toekomst te willen emigreren en de foetus te willen opgraven om mee te nemen?
Volgens hen zou dit kunnen omdat ze niet gebonden zijn aan enige termijn zoals de 10 jaar grafrust. Naar mijn mening maken ze gebruik van een officieel graf en vraag ik me af of dit zo is.
Antwoord:
Geachte heer,
U wilt dat een medewerker van de begraafplaats op gepaste afstand e.e.a. kan volgen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Niemand mag zelf begraven. Het is een
verantwoordelijkheid van de begraafplaats. Die geeft het feitelijk meestal uit handen aan de uitvaartondernemer, maar dat is dan een objectieve derde.
Sommige begraafplaatsen binden zelfs het begraven door de ondernemer aan een vergunning.
Ook al gaat het hier niet om een lijk in de zin van de wet, de handelingen vinden plaats op een begraafplaats. Je moet bijvoorbeeld wel zeker weten of ze niet toevallig per ongeluk in een bestaand graf begraven. En ik zou ook
willen weten dat ze diep genoeg graven. Je moet voorkomen dat op een of andere manier niet standaard begraven worden, zodat er vergissingen kunnen worden gemaakt. Bijvoorbeeld als iets op het graf geplant zou worden en men
een plantgat graaft en dan niet de foetus weer opgraaft.
Standaard diepte etc. is een soort veiligheid.
Ik zie er geen bezwaar in als men zelf de schop hanteert e.d., maar ik zou zeker toezicht houden.
Als men dat niet wil, omdat men zich beroept op het feit dat de foetus niet aan de wet onderworpen is, dan doen de ouders het maar niet en begraven ze maar thuis in de tuin.
Als de ouders in de toekomst willen emigreren en de foetus willen opgraven, dan kan dat qua principe. Als het geen lijk in de zin van de wet is, is artikel 29 niet van toepassing. Het criterium is niet het iets opgraven uit een graf, maar het opgraven van een lijk.
Maar het lijkt mij een tamelijk theoretisch verhaal. Het volume van het lijkje is klein en je moet niet verwachten na een paar jaar nog iets te vinden, als je zou willen opgraven. Daarbij maakt het natuurlijk verschil hoe groot/klein de foetus is en hoe de begraving heeft plaatsgevonden, met
wat voor kistje of lijkwade e.d.
Misschien kun u zelf vanuit ervaring met het terrein een inschatting maken of er na een paar jaar nog wel iets over is of niet.
Ja, het is een officieel graf. Maar het criterium van art. 29 Wlb is niet dat het gaat om een graf, maar om een lijk.
Als de ouders zelf de foetus in de tuin zouden begraven en weer zouden willen opgraven, zou dat ook kunnen.
mr W.G.H.M. van der Putten
6 november 2002
