Wat zijn mijn rechten (ik wil niet dat vader in het graf van moeder wordt begraven)
18 oktober 2008
Vraag nummer: 5764 (oude nummer: 11483)
Mijn moeder is 4 jaar geleden overleden en is begraven,ze heeft nooit een testament op laten maken zomede ook mijn vader niet.In tussentijd is mijn vader gaan samen wonen met een nieuwe vrouw en houd zich niet meer aan de wensen die mijn moeder mondelings heeft gedaan.Nu is mijn vraag kan ik mijn vader weigeren als hij straks komt te overlijden om mijn vader bij te laten begraven in mijn moeders graf wat zijn mijn rechten als kind zijnde daarin.Heb ik het recht om hem elders te laten begraven?
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Ik heb het vermoeden dat er nogal wat persoonlijke spanningen tussen u en uw vader en zijn nieuw relatie spelen. Dat is altijd erg jammer. Helaas is het echter ook niet uniek.
U vindt het nu niet meer passend, als uw vader na zijn overlijden bij uw moeder zou worden begraven. Ik vind dat nogal ver gaan, maar ik weet natuurlijk niet wat de wensen van uw moeder waren en wat er is gebeurd. Dus ik heb er geen oordeel over.
Juridisch is echter het volgende relevant. De rechthebbende op een graf (de persoon aan wie het graf is uitgegeven) beslist wie er in dat graf begraven wordt en de meeste begraafplaatshouders gaan er van uit dat een rechthebbende natuurlijk ook in 'zijn eigen graf' begraven kan worden.
Als het graf van uw moeder op uw naam staat, of op naam van een ander kind, kunt u of kan een broer of zus, de bijzetting van vader weigeren. Maar als het graf op zijn naam staat - wat waarschijnlijk is - dan kunt u dat niet.
Als u het daar niet mee eens bent, kunt u er in theorie een kort geding over voeren om het toch te voorkomen. Maar de kans om zo'n (erg kostbaar) kort geding te winnen is bijna nihil. Er zijn geen voorbeelden van in de rechtspraak.
Het enige geval mij bekende geval dat een soort voorbeeld kan zijn is dat iemand die zijn vrouw had vermoord (maar dat is pas na een tijdje bewezen) en haar had laten cremeren, niet meer de beschikking over de asbus mocht hebben. Dat was voor de familie niet acceptabel. Maar dat zijn natuurlijk extreme situaties. Ik kan me voorstellen dat een kort geding waarbij kinderen niet willen dat een man in hetzelfde graf wordt begraven als de vrouw die hij vermoord heeft (of een vrouw die haar man vermoord heeft), kans van slagen heeft.
Als een echtgeno(o)t(e) zich niet aan wensen van de overleden echtgeno(o)t(e) houdt, zoals u schrijft, is dat denk ik niet zwaar genoeg.
Maar ik schat in dat de kans groot is, dat als uw vader komt te overlijden, dat zijn nieuwe vrouw of vriendin, die dan waarschijnlijk de uitvaart regelt, hem in een eigen graf laat begraven. En dan doet zich uw probleem niet voor.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
