Verstrekken namen rechthebbenden
9 juni 2008
Vraag nummer: 5478 (oude nummer: 10847)
Geachte heer van der Putten,
Bij ons in de gemeente komt het regelmatig voor dat mensen willen weten wie b.v. de rechthebbende van een bepaald eeuwig afgekocht graf is. Deze mensen hebben, zover wij na kunnen gaan, geen enkele relatie met de rechthebbende van een dergelijk graf. Omdat dit, in onze ogen, privacygevoelige informatie is zijn wij terughoudend in het verstrekken van dergelijke informatie aan derden.
Nu zouden wij graag van u willen weten welke gegevens, aangaande de rechthebbende, overschrijvingen van grafrechten en verdere geschiedenis van een bepaalde grafruimte, wel en niet aan derden kunnen/mogen worden verstrekt.
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Op het verstrekken van persoonsgegevens zoals de namen en adressen van rechthebbenden op graven, is de Wet bescherming persoonsgegevens van toepassing.
Persoonsgegevens mogen alleen worden verstrekt als betrokkene er uitdrukkelijk toestemming voor heeft gegeven, dan wel wanneer betrokkene weet dat zijn gegevens aan derden verstrekt kunnen worden. Bijvoorbeeld omdat dit in een privacyreglement staat. Dit zal allemaal zelden of nooit het geval zijn.
Nu gaat het me te ver om te stellen dat daarom dan nooit persoonsgegevens verstrekt worden. Het gaat niet om echt privacygevoelige informatie zoals ras, geloof, seksuele geaardheid of inkomen, maar alleen om naam en adres en woonplaats (naw). Ik vind het dan wel erg formalistisch om te stellen dat daarom geen naw-gegevens verstrekt worden. Ik zou me namelijk best kunnen voorstellen dat in een privacy-reglement zou kunnen staan dat zulke naw-gegevens verstrekt worden, als het gaat om verre verwanten die bijvoorbeeld familie-onderzoek willen doen en elkaar zoeken. Maar de regelgeving is - deels ook maar gelukkig - niet zo gedetailleerd. Dan is het in mijn optiek ook een beetje flauw om wegens gebrekkige regelgeving in alle gevallen formeel te handelen.
Ik ben dan meer van de gezond verstand aanpak. En daar zou ik onder verstaan dat gevraagd wordt naar het motief waarom men die gegevens wil hebben. En om als dat een beetje aannemelijk klinkt, die naw-gegevens ook gewoon te verstrekken, per brief, met een afschrift aan betrokkene, zodat die weet dat en waarom die gegevens aan wie zijn verstrekt. Dan is tegenover iedereen zorgvuldig gehandeld. Het ligt dan niet voor de hand om zulke gegevens te verstrekken aan bijvoorbeeld een bedrijf dat oude grafstenen wil opknappen (met een commercieel motief), maar bijvoorbeeld wel aan een historische werkgroep die een oude begraafplaats en individuele grafmonumenten wil opknappen (maar dat alleen mag doen met toestemming van rechthebbenden op die graven). Of aan mensen die familie-onderzoek e.d. doen.
Zakelijke gegevens, zoals de vraag of op een graf uberhaupt nog rechten rusten en tot wanneer, kunnen altijd worden verstrekt.
Informatie wie in een graf begraven is, moet altijd worden verstrekt, gelet op het feit dat dit een openbaar gegeven is; het maakt immers onderdeel uit van het openbare register als bedoeld in artikel 27 van de Wlb.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
