Verkeerde graf open gemaakt
9 september 2005
Vraag nummer: 4008 (oude nummer: 6418)
Geachte Heer,
Het familiegraf waar mijn opa,oma en oom ( sinds 7 jaar) in zijn begraven is onlangs geopend terwijl dat niet de bedoeling was want het graf er tegenover had geopend moeten worden om iemand te begraven. Ze hadden gegraven op zeker 1.20 m.diep en mijn vraag is nu zou de grafrust verstoort kunnen zijn? Hoe diep moet eigenlijk een graf zijn voor 3 personen? Het graf is nu welliswaar weer hersteld en eventuele schade word ook betaald maar het gaat ons om de grafrust. Kunnen wij hier iets mee?
Antwoord:
Geachte heer,
Ja, het kan zijn dat de grafrust verstoord is. Maar het kan ook zo zijn dat het niet zo is.
Ten eerste zou je moeten weten voor hoeveel personen het graf oorsponkelijk bestemd was. Als het een 4-persoons graf was, wat met oude graven soms wel kan, zal iedereen dieper begraven zijn geweest dan 120 cm.
Als het een 3-persoons graf was, dan ligt de als laatste begraven persoon ongeveer 120 cm diep. Het is zo dat er tussen de kist en het maaiveld minstens 65 cm aarde moet zitten; een kist is zo'n 40 of 50 cm hoog. Dus normaal wordt een graf voor de laatste bijzetting zo'n 120 of 125 cm diep gedolven. Op dat niveau wordt de kist gezet. De kist vergaat vaak na een paar jaar, in die zin dat hij inzakt en je stukken bros hout aantreft. De meeste kisten zijn van spaanplaat of een zachte houtsoort. Op een termijn van een jaar of 7 is normaal gesproken een lichaam geskeletteerd. Met het inzakken van de kist en de ontbinding van het lichaam betekent dat dat je op een diepte van 120 of 125 cm dus stukken half vergaan hout en een grotendeels intact skelet aantreft. Ik weet het natuurlijk niet, maar zou mij kunnen voorstellen dat er gegraven is, dat men op die diepte van 120 cm op hout of op een borstkas of bekken stuitte en dacht "Dit kan niet". En toen is gaan controleren of men wel het goede graf had etc.
Als er in een graf nog plek zou zijn geweest, zou men pas op een diepte van ongeveer 180 tot 200 cm op de daaronder begraven persoon kunnen stuiten. Maar nooit op een diepte van 120 cm. Dan behoren de alarmschellen te rinkelen.
Het is zeker niet uit te sluiten dat de grafdelver op stukken hout of een skelet stuitte, zoals ik net beschreven heb. Maar wellicht heeft men aldaar het gebruik om nog iets dieper te begraven, zodat de kist op 150 cm stond. Ik weet het natuurlijk niet.
Als de grafdelver op een skelet gestoten is, dan denk ik dat we dat bijna letterlijk moeten nemen. Maar dan zie je vrij snel wat er aan de hand is. Het kan ook zijn dat hij niet op beenderen, maar op resten van de kist stuitte. Voor de grafdelver is dat hetzelfde alarmsignaal. Ik vermoed dat hij het lichaam er verder niet uit heeft gehaald of iets dergelijks. Dat is onlogisch en ligt niet voor de hand.
Het gebeurde is natuurlijk erg vervelend. Maar kan u er iets mee? Ik denk het niet. Er is natuurlijk geen sprake van opzet, maar van een vergissing. Ik vermoed dat men ook heel snel het graf heeft gedicht. Men heeft waarschijnlijk niet eventuele resten van een lichaam uit het graf gehaald.
Juridisch is er iets aan de hand als er opzet is geweest bij het openen van het graf. Dan zou het grafschennis zijn. Maar zonder opzet valt het verwijtbare weg.
Het is logisch dat eventuele schade aanhet grafmonument of beplanting vergoed wordt. Aan immateriële schadevergoeding hoeft u in dit soort situaties niet te denken. Hier is hoogstwaarschijnlijk sprake van een simpele vergissing. Dat zou anders zijn als bijvoorbeeld het graf geopend was zonder de juiste procedure te volgen. Zoals wanneer het graf op uw naam stond en een familielid iemand in dat graf wilde laten begraven en de begraafplaatshouder dat heeft uitgevoerd zonder uw toestemming te vragen. Dat is een te voorkomen fout, die bij een normale zorgvuldige administratief correcte procedure niet voor had kunnen komen. Dat is verwijtbaar en dan is zowel een materiële als immateriele schadevergoeding verdedigbaar. Maar als de grafdelver een graf van de familie De Vries rechts van het pad moest hebben en hij neemt per ongeluk een graf van een (andere) familie De Vries links van het pad, dan wordt het moeilijker.
Als u ongerust bent en wilt weten hoe diep men is gegaan en of men menselijke resten heeft gezien en wat men toen gedaan heeft, dan zou ik als ik u was een gesprek aanvragen met de grafdelver. Niet om verwijten te maken, want dat helpt nu niet meer, maar wel om open en oprecht te horen wat er gebeurd is. Misschien valt het allemaal wel mee.
mr W.G.H.M. van der Putten
