Nummers op kisten en het ijzeren plaatje
28 oktober 2004
Vraag nummer: 3409 (oude nummer: 4853)
Geachte meneer Van der Putten
Voor een schoolproject ben ik wat informatie aan het verzamelen. Ik ga een project maken over doodskisten en de nieuwe trends ervan.
zou u voor mij deze vraag kunnen beantwoorden:
Op uw site las ik dat in Nederland het verplicht is om op een kist een registratienummer te zetten, voor een crematie moet dit gebeuren op een ijzeren plaatje en op een kist die begraven gaat worden kan dit geschieden door middel van een sticker of een stift.
nu is mijn vraag in hoeverre deze nummers bewaard worden en wat hier de precieze bedoeling achter is, daarnaast wil ik u vragen of u weet of deze regels ook in het buitenland gelden.
alvast bedankt en ik hoop dat u mijn vraag kan beantwoorden.
met vriendelijke groet
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Als elders op de site Uitvaart.nl ergens staat dat er gecremerd moet worden met een ijzeren plaatje, is dat een foutje. Er moet gecremeerd worden met een vuurvast steentje met een nummer er op. En gelukkig doen alle 60 crematoria in Nederland dat en letten die niet op een foutje op de site.
In de juridische adviesrubriek zal zeker niet over een ijzeren plaatje gesproken zijn. Wel over een koperen plaatje bij begraven. Misschien verwart u dat. Dat koperen plaatje heeft soms dezelfde functie als het vuurvaste steentje bij cremeren. Maar die functie is alleen aan de orde bij het eventueel opgraven van de overledene. Er wordt koper gebruikt, omdat dat niet roest. Een ijzeren plaatje zou wegroesten. Overigens zou bij cremeren een metalen plaatje misschien wel kunnen smelten; ik weet niet bij welke temperaturen dat kan.
U haalt 2 dingen door elkaar. Bij crematie moet een vuurvast steemtje met een nummer worden toegevoegd. En elke kist die naar een begraafplaats óf een crematorium gaat, moet genummerd zijn. Bij crematie moet dus zowel de kist genummerd zijn als een steentje met een nummer worden toegevoegd.
De reden van het cremeren met een steentje met een uniek nummer er op, is dat dit steentje vanzelf in de as terecht komt en ook in de as blijft. Stel dat er in een crematorium asbussen met as worden verwisseld, dan is aan de hand van het steentje met het nummer vast te stellen wiens as het is. Want men registreert vóór men met de crematie begint natuurlijk wie men cremeert en welk steentje met wat voor nummer op het kist wordt gelegd als die de oven in gaat. Want zo gaat het: het steentje wordt op de kist gelegd. Natuurlijk wordt elke bus ook voorzien van persoonsgegevens, die er 'onuitwisbaar' (wettelijk voorschrift) op moeten staan. Maar het steentje is een extra zekerheid. Ook wanneer men as deelt en de officiële asbus opent, bijvoorbeeld om er een beetje as uit te halen om in een rouwsieraad te doen, kan het steentje in de as blijven. De asbus is dan niet meer bruikbaar; men moet de as dan in iets anders bewaren.
In de administratratie van een crematorium is ook later altijd terug te vinden wiens as bij een bepaald nummer van het vuurvast steentje hoort.
Iets heel anders is dat iedere kist die bij een begraafpalats of crematorium wordt gebracht, van een registratienummer moet worden voorzien. Dat geldt zowel voor de kisten die worden gecremeerd, als voor de kisten die worden begraven. Dat nummer moet staan op de papieren die bij de kist horen, en op de kist zelf. Men mag het nummer zelf verzinnen. Zie de eerder beantwoorde vragen over het registratienummer en de identificatie in de adviesrubriek www.uitvaart.nl/jurist. Daar is het uitgebreid behandeld.
Men hoeft het nummer niet te bewaren of ergens te noteren.
Het is voor alleen de controle op het moment van aankomst.
De reden van het nummer op de kist is om gedurende opslag van de kist in het rouwcentrum, transport en aankomst te blijven weten welke papieren bij welke kist horen. Veel kisten lijken immers op elkaar en men gaat de kisten niet telkens openen om te zien wie er in ligt (dat mag overigens wel, sterker dat moet zelfs, als er twijfel is gerezen of dit wel de juiste persoon-kist is, bijvoorbeeld wanneer de papieren zoek zijn geraakt). Heel af en toe worden wel eens kisten verwisseld door uitvaartondernemers. In de praktijk blijkt het zeer nuttig om een controlemiddel te hebben.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
