Persoonlijke grafsteen
12 mei 2003
Vraag nummer: 2241 (oude nummer: 2661)
Mon, 12 May 2003 14:56
Onlangs is mijn vader overleden.
Hij had een dubbel graf met mijn moeder geregeld.
Mijn moeder is in 1987 overleden.
Nu zijn ze dus beiden begraven in een dubbel graf.
Dit graf ligt in een rij met allemaal dezelfde grafstenen, te weten een wit kruis.
Nu is het zo dat mijn broer en ik graag een andere steen op dit graf zouden willen. Een persoonlijke en een die mijn ouders verdienen.
Dit mag dus niet!! De rij mag niet onderbroken worden volgens het kerkbestuur.
De alternatieven die zij bieden zijn een nieuw kruis of een van de ouders op een andere plaats begraven (waar inmiddels vrije keuze wel mag) of beide ouders daar dus laten begraven.
Onze ouders verplaatsen vinden wij om emotionele redenen erg moeilijk en zien we eigenlijk niet zitten.
Zijn hier wetten of regels voor zodat we onze ouders wel kunnen geven wat ze verdienen of is er een manier waarbij dit kunnen aanvechten en als we dit willen aanvechten wat zijn onze kansen??
Zijn er overigens zaken zoals deze bekend??
Met vriendelijke groeten,
N. Hendrikx
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Ten aanzien van de plaatsing van grafstenen zijn er geen wettelijke regels. Het is een materie die geregeld kan en moet worden in beheersverordeningen (bij gemeenten) of beheersreglementen (bij kerkelijke en andere privaatrechtelijke begraafplaatshouders), en in de speciale voorschriften die soms op deze verordeningen en reglementen zijn gebaseerd. Zij gelden als het ware als wet.
Als het kerkbestuur die materie duidelijk en uitdrukkelijk in haar reglement of in nadere, op dat reglement gebaseerde, voorschriften heeft geregeld, is er geen speld tussen te krijgen. Dan blijven inderdaad alleen de alternatieven over die genoemd zijn.
Er is inderdaad wel jurisprudentie over deze materie. Ook waarbij soms toch afwijkingen mogelijk waren (bijvoorbeeld over de kleur van de steen), maar ik schat globaal in dat dit bij u niet opgaat. Die jurisprudentie houdt soms in dat wel afwijkingen zijn toegestaan, maar dan in een ander vak. En dat is bij u al het geval. Verder maakt het uw zaak niet sterk, dat uw eigen ouders blijkbaar wel tevreden waren met de situatie. Anders hadden zij de keuze van een andere begraafplaats met andere voorschfriften gehad. Of had uw vader de zaak al eerder kunnen aanzwengelen, of uw moeder al elders kunnen laten herbegraven. Dat was na 10 jaar na haar overlijden zonder meer mogelijk geweest. Het is voor een rechter ook een relevant aspect wat de overledene zelf gewenst zou hebben. En daar kunt u zich nu, gelet op de feitelijke situatie, niet op beroepen. Dat kan anders liggen, als u bijvoorbeeld aan de hand van oude correspondentie van uw vader met het kerbestuur kunt aantonen dat hij wel iets anders had gewild.
U kunt natuurlijk altijd proberen om via een advocaat het kerkbestuur op andere gedachten te brengen, maar ik schat uw kansen erg laag in. Juridisch heeft het kerkbestuur gelijk. En als men u alternatieven aanbiedt, zal de rechter dat waarschijnlijk als voldoende beoordelen.
Overigens merk ik op dat als u uw vader eventueel toch wilt laten herbegraven, dat u dan wel snel moet zijn. Er is verlof van de burgemeester nodig en de meeste gemeenten hanteren het beleid dat herbegraving mag binnen 2 maanden na de begrafenis (dat althans binnen die termijn het verlof moet zijn aangevraagd). Dan is de kist nog heel en hanteerbaar. Zie ook vele vragen daarover in de sub-rubriek herbegraven.
mr W.G.H.M. van der Putten
12 mei 2003
