Weigering gemeente voor het kopen van een graf
14 oktober 2002
Vraag nummer: 1259 (oude nummer: 1604)
Mon, 14 Oct 2002 11:09
Mag een gemeente nabestaanden weigeren een graf te kopen als de overledene niet uit deze gemeente afkomstig is. Als rede wordt aangevoerd dat het hier gaat om een groei gemeente en men eigen inwoners eerst de keus wil geven. Is het zinvol om tegen een dergelijke beslissing in beroep te gaan.
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Ja, een gemeente kan weigeren om een graf uit te geven aan niet-inwoners. Maar.... een dergelijke weigering is alleen rechtsgeldig als die beperking ook duidelijk in de beheersverordening staat. Niet, als men het alleen maar 'niet doet', zonder dat er een basis in de verordening staat.
Is het mogelijk om tegen een weigering in beroep te komen? Welnu, dat is alleen zinvol als de gemeente die beperking niet in de verordening heeft staan. Als ze dat wel heeft, is er geen speld tussen te krijgen, tenzij het erg onredelijk is, bijvoorbeeld als het gaat om een oud-inwoner van de gemeente die de gemeente heeft moeten verlaten omdat hij/zij in een verpleeghuis elders moest gaan wonen (omdat er in de eigen gemeente geen verpleeghuis was).
Wanneer men het met een weigering niet eens is, kan men bij de gemeente een bezwaarschrift indienen (pas in 2e instantie kan men bij een herhaalde weigering op basis van een bezwaarschrift bij de rechtbank in beroep komen).
Als de zaak spoedeisend is, omdat er nú iemand is overleden en het graf nú uitgegeven moet worden, dan moet men direct bij de rechtbank een voorlopige voorziening vragen (een soort kort geding, maar dan in het bestuursrecht). Er zijn dan nog wat formele vereisten (de gemeente moet definitief weigeren en dat liefst direct op schrift zetten, men moet formel direct een bezwaarschrift indienen), maar dat is al snel juridisch specialistenwerk, vooral om het erg snel te doen. Maar het is dan mogelijk om binnen 24 of 48 uur een uitspraak van de rechtbank te hebben. Het is mij wel eens binnen 16 uur gelukt om een gemeente via de rechter te 'dwingen' een graf uit te geven (de uitvaartondernemer belde mij 's avonds en de volgende middag had ik het vonnis op zak). Maar dergelijke spoed is ook geboden, want het is essentiële informatie voor op rouwkaarten e.d.
mr W.G.H.M. van der Putten
14 oktober 2002
