Kunst en cultuur
Artikelen
Forest Lawn in L.A.
Anja Krabben | Doodgewoon | 1999
In Amerika mag een begraafplaats gerust met een pretpark vergeleken worden. De Forest Lawn Memorial-Parks, vijf begraafplaatsen in Los Angeles en omgeving, lokken bezoekers met de belofte van een onderhoudend dagje uit voor het hele gezin. De coca cola- en hamburgerstands ontbreken, het vermaak is er beschaafder dan in Seaworld, Universal Studios of Disneyland, maar amusement is het....
Versoapte rituelen
Vakblad Uitvaart | 1997
Onze nagenoeg seculiere samenleving is op zoek naar nieuwe rituelen, naar rituelen die vorm en betekenis geven aan het menselijk leven, die troost schenken en gemeenschap scheppen. De vraag is echter of we al niet dermate diep in een religieus-symbolisch vacuüm verkeren dat de weg omhoog onmogelijk is geworden, en dat ons niets rest dan een soap-achtige dramatisering van ons bestaan. ...
Morgue chocolates
Anja Krabben | Doodgewoon | 1995
In de Amsterdamse Pijp, vlakbij de Albert Cuypmarkt, is een banketbakkerszaak waar penissen van chocolade worden verkocht. Het is een geintje, dat het vooral goed doet bij toeristen, maar toch... Bij het verorberen van deze chocolade fallus lijken erotiek, castratielust (of -angst) en kannibalisme op, weliswaar onschuldige, maar veelzeggende wijze samen te komen....
Tussen Kunst en Kitsch
Hans Wassink | Vakblad Uitvaart | 1995
Nog een paar jaar en het uitvaartwezen gaat een nieuw millenium in. Dan zal het in verwondering omzien naar het achterliggende decennium. Een decennium waarin de uitvaartbranche grondig veranderde en ruimte gecreëerd werd voor nieuwe rituelen en een bewuster omgaan met de dood. Dit is het positieve scenario, maar er is ook een minder prettig perspectief mogelijk. In dit perspectief waart er een spook door het uitvaartwezen. Het is het spook van de ontkenning en het gaat gehuld in het doodskleed van de kitsch....
Schilderen met as
Anja Krabben | Doodgewoon | 1994
Het bewaren van de as na een crematie gebeurt bijna vanzelfsprekend in een urn, waarbij evenals bij een grafsteen voor een meer of minder persoonlijke vormgeving kan worden gekozen. De Franse kunstenares Catherina de Luca doorbreekt deze traditie en neemt, op verzoek van de nabestaanden, de as uit de urn en schildert ermee. Het is geen herinnering aan de overledene, zegt ze, maar een kunstwerk waarin de overleden persoon tastbaar aanwezig is....
