Procedure terug krijgen graven onbepaalde tijd II (vervolg 9484)
13 juli 2007
Vraag nummer: 4877 (oude nummer: 9485)
Geachte heer van der Putten,
Bedankt voor uw reactie (9484). De exacte bewoording in de akte zijn:Wanneer de rechtverkrijgenden binnen een jaar na overlijden van de rechthebbende op een graf in gebreke blijven een verzoek om overschrijving in te dienen, wordt aangenomen, dat zij op het verleende recht tot begraven geen prijs stellen en vervalt dat recht weder aan de gemeente. De verordeningen zijn helaas niet meer voorhanden.
Strikt genomen zegt deze passage uit de akte dat het recht één jaar na overlijden van de rechthebbende vervalt naar de gemeente. Er staat niet dat de gemeente dan nog eens een jaar moet wachten en dan pas vervallen kan verklaren.
In mijn ogen is toch nog een (extra) jaar in acht nemen puur een service voor de nabestaanden van met name degene die begraven ligt (en wel zo zorgvuldig). Meld zich dan een belanghebbende dan kan het graf aan hem of haar opnieuw worden uitgegeven, onder de huidige voorwaarden en kosten. Dus waarom niet eerst verklaren dat de graven vervallen zijn aan de gemeente en dan eventuele belanghebbende een jaar lang de tijd geven om zich te melden en de kans te bieden dat zij de rechten op het graf kunnen krijgen (voor bepaalde tijd)?
In de akte staat dat erfgenamen een verzoek kunnen doen om de rechten op naam te krijgen. Dit betekent dus dat niet Jan en alleman zich kan melden als nieuwe rechthebbende binnen een jaar na overlijden, zoals ook wel voorkomt?
Vriendelijke groet,
Jules
Antwoord:
Geachte heer,
Het staat er dus anders dan dat u aanvankelijk schreef.
In de rechtspraak is dat 'pats boem' na één jaar automatisch vervallen van het grafrecht, zoals in de akte staat, afgestraft. Dat mag niet.
Dat geen verordeningen voorhanden zijn, wil niet zeggen dat ze niet meer (deels) gelden. Maar wat zegt de vigerende verordening?
In mijn ogen heeft het geen zin om eerst A en dan pas B en C te doen, zoals in uw vorige vraag staat.
Ik vind het niet verstandig om in grakaktes of verordeninen uit te gaan van erfgenamen. Dat is een ondoordachte regeling. Je moet nooit van erfgenamen uitgaan. De wetgever heeft het in de Wet op de lijkbezorging zeer bewust NIET over erfgenamen. Een kind dat onterfd is, is wel degelijk een kind. Maar controleert uw gemeente of een kind onterfd is? En hoe? Dat kan bijna niet. En wat als iemand 30 jaar samen woont met iemand anders, zonder te huwen of zonder een samenlevingscontract of een testament? Honderdduizenden mensen leven zo. Maar dan zou de langstlevende partner niks meer kunnen en mogen, want is geen erfgenaam....
Ik vind het al met al nogal rammelende constructies.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
