Eerste rechthebbende van een graf (onenigheid grafmonument en opgraving)
16 juli 2003
Vraag nummer: 2347 (oude nummer: 2822)
stel:
mbt de inrichting en plaatsing van een grafmonument verschillen de partner van de overledene enerzijds en de 1e graads bloedverwanten van de overledene anderzijds volstrekt van mening.
de partner heeft de grafrechten inmiddels betaald voor de periode van 30 jaar.
vraag 1. wie is terzake beslissend in wat er gebeurt?
vraag 2. kan de partner met een redelijke kans van slagen -tegen eerder gemaakte afspraken in- opgraving verzoeken en overbrenging naar zijn woonplaats?
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Als u de antwoorden op zo'n 973 andere vragen over graven, grafmonumenten en opgravingen bekijkt ziet u één overeenkomst: de persoon op wiens naam het graf staat, heeft het voor het zeggen. Als de partner de rechthebbende van het graf is, beslist die dus. En als het een van de kinderen is, dat kind.
Die regeling is er juist, om knopen door te kunnen hakken. Er is immers binnen veel families verschil van mening over dit soort zaken. En dan zou er nooit iets kunnen gebeuren.
Dan wat betreft uw tweede vraag: er is voor opgraving vergunning van de burgemeester nodig. Die vergunning wordt in de regel alleen gegeven óf binnen 2 maanden na de begrafenis,óf na 10 jaar. Tegen de vergunningverlening kunnen andere belanghebbenden, zoals de kinderen - gemotiveerd - bij de burgemeester bezwaar maken.
Overigens is het overbrengen van het stoffelijk overschot naar de woonplaats in de regel een legitieme reden voor opgraving.
mr W.G.H.M. van der Putten
